d'n Hadeejer januari 2015

Toe� & N� Wie de tijd neemt om terug te blikken in zijn of haar fotoalbum, komt vaak prachtige kiekjes tegen die herinneringen tot leven brengen. Wanneer een buitenstaander die foto zou zien, komt de logische vraag bovendrijven: “Hoe is het nu met deze persoon?” In aflevering 6: Willeke braam - van doorn. toen: In het voorjaar van 1973 poseerde Willeke op verzoek van haar moeder met hond Blackie. “Het moet een zondagmorgen geweest zijn,” diept Willeke in haar geheugen, terwijl ze de foto bestudeert, “aangezien de stoep achter het huis netjes was geveegd. En dat was iets wat wij altijd op zaterdag moesten doen. Ons pap heeft de foto gemaakt. Ik had duidelijk last van een ochtendhumeur, en dat is eigenlijk niet veel veranderd,” lacht ze. De situatie achter het ouderlijk huis, een monumentale rietgedekte boerderij aan de Dodenhoeksestraat 2, lijkt weinig veranderd. De bomen zijn gegroeid, maar de karakteristieke schop links op de foto staat er nog altijd. Ook het uitzicht is nog hetzelfde, hoewel industrieterrein ’t Retsel op de achtergrond langzaam dichterbij komt. Wat wel veranderd is, maar niet zichtbaar op de foto, is dat de meeste schuren op het erf gesloopt zijn en dat het stalgedeelte van de boerderij is omgebouwd tot woonhuis. Na omzwervingen via Den Bosch en Berlicum is Willeke uiteindelijk toch weer teruggekeerd op het oude nest. Willeke groeide als jongste van het gezin op met een broer en twee zussen. Van de poedelachtige van-allesen-nog-wat-hond kan ze zich niet veel meer herinneren. Wel van de Ierse Setter die ze later hadden. “In het weekend had tekst Makro Konings fotografie Eefje Voets 16 | d’n HaDeejer

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=