d’n HaDeejer | 15 Graaie is skôn. Dè vonnik vruger teminste. Op de kermis en fisjes waar d’r alted wel unnen grabbelton. Doar konde dan lekker ùt graaie en wè ik ôk ha, ik waar alted blèj. Mense zen nou immol graaiers. ’t Is nie anders. Pasgeléje nog op ’n bijeenkomst. Ik ging bè ’n dil vrimde òn toffel zitte en int midde van de toffel ston ’n bekske mè penne. Lotter krége we allemol ’n pepier en dè moesse we invulle. Iedereen viejt netjes één pen um d’r pepier in te vulle en toen we kloor ware, zette iedereen netjes z’n pen trug int bèkske. Mar ònt eind van d’n oavend zin dè mens mè de mikrefoon, dè we die pen móchte hauwe. Nou dè hoefde ie gin twee kirres te zegge. Grijpgrage haand graaiden in de bekskes en binne ’n por telle ware alle penne verdwene in binnetesse. Ik ha efkes bedenktijd nòdig. Efkes docht ik dè ik tuis al penne zat ha en dè dees penne lilluk ware. M’n bedenktijd duurde mar ’n seconde mar dè waar lang zat ùm alle penne te zien verdwijne. Sommige mense han dus twee penne, en sommige zô ès ik ginéén. Al waart mar ’n stom pen, ik baalde gruweluk. Bè de super hebbe ze ’n koffieautemaat. Doar kunde dan ’n bekske koffie vatte en soms ligter ’n skaaltje bè mè lekker dinger derin. Nojt zie ik iemes doar koffie drinke, mar ’t skaaltje is aaltet leeg. Soms ligge d’r nog wè krummelkes van banket of sjokela. Graaie is alleen skôn ès ge vlug bent. Wie ’t uurst kùmt, wie ’t uurst graait. Gelukkig ist ôk ojt anders. Dan wurt er toch wè meer òn mekare gedocht. Nie in de winkel trouwes, want verléje week waar ’t skaaltje gewoon wir leeg. Mar ik zag unne pliesieagent die geel pepierkes ont ùtdele waar. Unne mens waar druk tege dieje mens int blauw ònt buurte; hij waar ’t er nie mè ins. Ik liejp nor munnen auto en hurde de twee steggele. Hij von dettie goewd geparkeerd ston, en de pliesieagent von van nie. Hij kreeg ’n pepierke van diejen pliesie, en ’t leek offie d’r nie blèj mè waar. Ik ston langs dieje mens geparkeerd. Sosjaal ès dieje mens waar, dochtie ôk òn men en zin tege de pliesie “Es ik verkeerd geparkeerd sto, dan sti hij ’t ôk.” De pliesieagent begos te skréve en ik kreeg ôk netjes zo’n skôn geel pepierke. ToKo En bedankt wanne column Toon 2500 jaar bewoning in Dinther De geboren Heeswijkenaar Mark van de Veerdonk en plaatsgenoot Bart van Schijndel hebben zich nog dieper in de materie ingegraven en hebben nog spectaculairder vondsten gedaan, die tot de conclusie hebben geleid: “De eerste Dinthernaar kwam wellicht misschien precies ongeveer in 486 voor Christus in Dinther wonen”. Mijlpaal Het bestuur van de Wojstap sprong ogenblikkelijk in de actiefste stand, toen het dat hoorde. Besloten werd deze grootse gebeurtenis te vieren. Precies 2.500 jaar bewoning is een geweldige mijlpaal. En dat geldt niet alleen voor De Wojstap. Dat geldt voor alle bewoners van Heeswijk, Dinther en Loosbroek. Twee avonden Op vrijdag 14 en zaterdag 15 maart 2014 nodigt het bestuur van De Wojstap iedere inwoner van HDL uit om in De Toren deze mijlpaal met hen mee te vieren. Tevens ziet het bestuur misschien kans in deze roerige bezuinigings- en subsidieloze tijden de kas van de Heemkundekring enigszins te spekken. Reserveer een van die dagen alvast in de agenda. Over de precieze inhoud van de avonden en de wijze van kaartjes kopen/ bestellen en deelname zullen nog nadere mededelingen worden gedaan. In 2009 heeft er op ‘t Retsel een opgraving plaatsgevonden. Daar zijn bijzondere vondsten gedaan. Zodanig zelfs dat er in het historisch tijdschrift voor Heeswijk-Dinther en Loosbroek, De Wojstap Kroniek, een artikel verscheen met als een van de koppen ‘‘t Retsel ontraadseld’. Mark (rechts) en Bart (links) hebben op tot dusver onverklaarbare wijze beslag weten te leggen op een foto van henzelf plus wat misschien (waarschijnlijk?) wel de allereerste inwoner van Dinther is (in het midden). tekst Bart van Schijndel foto Ingezonden
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=