d'n Hadeejer augustus 2014

18 | d’n HaDeejer Ze was een meisje van 14 jaar toen de oorlog uitbrak, woonde destijds tussen Vinkel en Heesch, maar diende al op die leeftijd in het Elisabeth ziekenhuis in Tilburg. Ze sliep daar met alle meiden op één kamer, toen op 10 mei 1940 vele vliegtuigen overvlogen. Ze moesten schuilen in de kelder van het ziekenhuis en pas na drie dagen kwamen ze weer boven de grond. “Er reed geen enkele bus of trein meer, het hele land lag plat”, zegt Marie van Emmerik-Schuurmans. Om toch naar huis te kunnen kwam haar vader haar halen in Tilburg. “Ons vader op zijn fiets, ik voor op de stang en mijn koffertje achterop, onder de stieken. Zo zijn we teruggefietst naar huis. Ik heb geen idee hoe lang we erover gedaan hebben”. Weer veilig thuis wilden haar ouders haar niet meer terug laten gaan. “Ik ging in Vorstenbosch bij een boer werken. Ik heb daar niet veel meer van de oorlog meegekregen, behalve dan dat er soms luchtgevechten plaatsvonden boven de akker waarop wij werkten. We bleven dan staan kijken en hadden geen benul van de mogelijke gevaren.” “Toch waren die er weldegelijk”, vult haar huidige buurvrouw Luus de Visser-van Asseldonk aan. Zij was nog net geen 3 bij het uitbreken van de oorlog, maar heeft toch nog vele herinneringen, vooral aan het laatste oorlogsjaar. “We zaten met heel de buurt in de schuilkelder bij Daandels. ‘s Nachts moesten we op een emmer plassen. Toen het huis ernaast werd kapotgeschoten, viel het puin bij de ingang van de schuilkelder naar binnen”. Marie vertelt dat er veel gebeden werd in de schuilkelders. Op een dag kroop de Dintherse kapelaan Jan van den Boom bij hen in de schuilkelder, omdat er een aanval kwam, terwijl hij op weg was naar Heesch. Toen deze voorbij was, gaf de kapelaan hen de absolutie, een zegen ter vergeving van de zonden en ging er vlug vandoor. Het schuilen was noodzakelijk, omdat de gevechten in hevigheid waren toegenomen, door de landing van de geallieerden bij het kasteel te Heeswijk. De zus van Marie, Bertha, Onder het genot van een kop koffie blikken twee buurvrouwen, nu wonend aan de Hertog Janstraat, terug op hun kindertijd in de Tweede Wereldoorlog. tekst Berry van de Wetering fotografie Jacques Worns “Voor de eerste keer in mijn leven at ik wortelenstamp met hachee, heerlijk!”

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=