IDOP en carnaval “Een aantal bewoners van HeeswijkDinther heeft in 2010 het voortouw genomen om voor HaDee een integraal dorpsontwikkelingsplan (IDOP) te maken,” las ik in de vorige HaDeejer. Dus HaDee krijgt ook zoals Loosbroek een kerncommissie, of zoals Vorstenbosch een Dorpsraad, die enthousiast een IDOP wil opstellen om zo vorm te geven aan het toekomstbeeld van HaDee. Dat plan wordt dan aangeboden aan de gemeente. Maar als ik de ingezonden stukken in de krant lees, die de voorzitter van de Vorstenbosche Dorpsraad op 25 januari en de voorzitter van de Loosbroekse kerncommissie op 29 januari publiceerden over de verhouding met de gemeente, dropen daar de frustraties van af. Hopelijk zien B en W het licht en maakt onze ‘dorpsraad’ geen plannen die een utopie blijken en voor de kat zijn viool zijn. Nee, dan denk ik liever aan carnaval. Sinds de oprichting van de Stichting HDL in 1972 zijn Heeswijk en Dinther tijdens carnaval echt één. Maar we weten dat carnaval slechts drie dagen duurt. HDL: behalve HaDee hoort Loosbroek, waar het carnaval zieltogend is, er ook nog bij. Nu hebben ze daar, uit eigenbelang, de Stichting De Kreuge opgericht. Want wil je in deze maatschappij iets bereiken, dan is een kruiwagen bijna onmisbaar. “HDL ziet sterren”, is de kreet van de Stichting Carnaval dit jaar. HDL ziet sterren, hoezo? Heeft de Stichting soms een bezoek gebracht aan de Kildonkse molen, hebben ze daar een klap gehad van de wieken en zien ze daarom sterren? Houdt Loosbroek zaterdagavond met carnaval een lichtoptocht omdat ze dan sterren denken te zien? Ik weet het niet, dat maakt geen bal, want het is zo weer lente! Henk Habraken column Henk Sandra Keyzer (34, Oss) woont met haar dochtertje Naomi (4) in de Veldstraat op nummer 8. Haar moeder is Lies Stevens en haar stiefvader Bert Gevers (voor de insiders ‘de lange Bert’). Met haar biologische vader heeft ze geen contact. Naomi komt op de eerste plaats, daarnaast gaat Sandra graag stappen. Ze heeft een broer, Mickel. En een zoals ze zelf zegt ‘uit de hand gelopen teckel’, genaamd Sam. Ze heeft een WAO uitkering en gaat in maart re-integreren in het arbeidsproces. Ze wil weer aan de slag. Ons kent ons Hadee was niet nieuw voor Sandra. Ze heeft een periode op de camping gewoond (daar woont haar moeder en ‘de lange Bert’ nog). Woonde een tijdje in Veghel, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en in juni 2008 keerde ze terug naar HaDee. “Heeswijk-Dinther is gewoon fijn om te wonen. Ons kent ons. Jammer dat ‘d’n Ollie’ is afgebrand, was een leuke gezellige kroeg.” Ze beschrijft zichzelf als allesbehalve standaard, doet haar eigen ding. Net iets anders dan anderen. Is een levensgenieter, lacht graag. Haar familie komt oorspronkelijk uit Indonesië. Een nepindo noemt ze zichzelf, de lichtste van de familie. Van haar moeder heeft ze het zorgzame, wat ook inherent is aan de Indonesische cultuur. “Als vrienden van me in de problemen zijn kunnen ze dag en nacht bij me terecht. Voor mij persoonlijk hoop ik wel dat dit jaar beter zal zijn dan 2010. Een scheiding achter de rug, en een nichtje van me is vermoord. Dit laatste zie je op tv, of in een film maar als het realiteit wordt, is het erg bizar.” Zijn er nog vervelende karaktertrekken? “Ik kan behoorlijk eigenwijs zijn. Ik zie het terug in Naomi, ook zo’n hittepetit vol vuur. Maar eigenwijs heeft ook zijn goede kanten. Ik weet wel wat ik wil”. Brabander voelt ze zich. “In het algemeen zijn Brabanders gezellig en gemakkelijk in de omgang. Brabantse humor is echt iets aparts.” Ergernissen? “Haastige mensen in het verkeer en die zogenaamde kunstwerken die her en der geplaatst worden. Zoals die op Heilaren –Noord. Kosten handen vol geld, dat geld zou beter besteed kunnen worden aan mensen die het hard nodig hebben. Maar verder maak ik me niet zo druk om kleine dingen. Maak het jezelf niet te moeilijk. En zeker sinds mijn nichtje vermoord is, ga je relativeren. Vandaag ben je er nog, morgen kan het afgelopen zijn.” Ze voelt zich een vrije vogel. Houdt van pasta’s, biefstuk en een patatje op zijn tijd. “Ik ben geen chef-kok. Dan moet je bij mijn moeder zijn. De bami en nasi van haar zijn heerlijk.” Maakt geld gelukkig? “Nee, het leeft alleen gemakkelijker. Je moet gelukkig zijn met wat je hebt. Ik doe het met minder en ben gelukkig met Naomi en mijn vriend Robin. Ik geniet van het leven. En als het aan mij ligt, blaas ik mijn laatste adem uit in HaDee. Maar nu nog even niet. Er is nog zo veel te doen.” Tekst: Rene van der Pas Foto’s: Piet van Zutpen Import over HaDee Sandra, Naomi met Teckel Sam 7 | februari 2011
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=