Joost van Liempt en Toinja van Daal Ons wonderkind “Totaal onverwacht ben je er opeens. 10 weken te vroeg. Zijn we echt nú al papa en mama? Dat kan toch helemaal niet? Gelukkig hadden we je naam al bedacht: Tessa. Geen tijd om na te denken, de knop gaat om. Na de keizersnede in Veghel meteen door naar de NICU in Veldhoven. Daar lig je dan, een hoopje mens van een kilo. Maar vechten doe je vanaf de eerste minuut. Papa meteen zo trots als een pauw. Mama heeft een paar dagen nodig om aan het idee te wennen. Spanning, twijfel, verbijstering. Wekenlang leven we in onzekerheid. De buitenwereld bestaat niet. Gevoelens slingeren ons van links naar rechts. Verdriet en geluk liggen dicht bij elkaar. Steun vinden bij elkaar en bij familie is nog nooit zo belangrijk geweest. Apetrots We zijn 9 maanden verder. Wat ben je mooi, groot en vol. Ruim 7 kilo weeg je maar liefst. Apetrots zijn we op jou. Genieten doen we volop. Eeuwig dankbaar voor de hulp van de verloskundige, het operatieteam, NICUteam, Ronald McDonald Huis, couveuse-afdeling Veghel en alle mensen die ons lief hebben. We zijn er samen sterker uitgekomen. Weten nog meer wat we aan elkaar hebben en wat ons gelukkig maakt. Wat is het kwetsbaar om ouder te zijn, maar oh zo mooi.” Martine de Visser (24) “Het was een rustig jaar. Er is eigenlijk niet veel aparts gebeurd. Ik vond wel dat het jaar vlug voorbij was. De vakantie naar Mallorca met een stel vriendinnen was wel heel leuk. In het komende jaar hoop ik mijn studie Makelaardij af te maken. En als iedereen in mijn omgeving dan gezond blijft is 2010 ook weer heel geslaagd.” Irmgard en Suze van der Pas (31) “Het was een trubbelig jaar. Door de economische crisis werd ik ontslagen en dat was natuurlijk niet erg prettig. Ik ben nu op zoek naar een nieuwe baan, dus als iemand iets weet!? Het liefst iets commercieels en ook parttime. En verder is natuurlijk het geluk en de gezondheid in het gezin het belangrijkste. Dat hoop ik ook voor 2010, want daar gaat het toch maar om.” Sjaan van den Berg - de Mol (73) “Het was in 2009 een prima jaar. Volgend jaar mag het weer hetzelfde. We zijn gezond en kunnen ons eigen leven leiden. Allemaal leuke dingen doen: samen naar de markt, zingen in het kerkkoor, een gezellig potje biljarten (onze Jan dan natuurlijk, ikke niet!). Als we dat zo in goede gezondheid kunnen volhouden mogen we niet klagen. En dat doen we dan ook niet.” Dorpspraat Voor sommige HaDeejers was 2009 een bijzonder jaar. Een jong stel dat een kind kreeg dat veel te vroeg geboren werd, de gerespecteerde uroloog die met pensioen ging en een hoge Koninklijke onderscheiding kreeg, Prins Carnaval en de voetballer die stopte met zijn sport. Alle vijf doen ze op deze pagina’s hun verhaal over hun 2009. Tekst: Bart van Schijndel Foto’s: Astrid van de Broek Teksten: Michel van de Wetering, Tonnie van Liempt en Annemieke van der Aa Foto’s: Jacques Worms Terugblikken op 2009 Adriaan Smans Pensioen 2009 Was een bewogen jaar voor Adriaan Smans. De uroloog van ziekenhuis Bernhoven in Oss werd benoemd tot Officier in de Orde van Oranje-Nassau. Tijdens een afscheidssymposium dat hij op 24 september naar aanleiding van zijn naderende pensioen kreeg aangeboden, was daar plots burgemeester Klitsie van Oss. “Een complete verrassing”, vertelt Adriaan. “Ik was net mijn dankwoord aan het doen, toen hij het podium op kwam. Nee, ik had het echt niet verwacht. Het is niet gebruikelijk dat een medisch specialist die afscheid neemt, ook geridderd wordt.” Punt is dat de 65-jarige Adriaan Smans niet zomaar een medisch specialist was. Hij werd in 2008 uitgeroepen tot beste medisch specialist in zijn vakgebied, de urologie. En afgelopen jaar werd hij in weekblad Elsevier nog gelauwerd met de maximale drie sterren. Hij heeft zijn onderscheiding ook te danken aan het vele ontwikkelingswerk dat hij in Afrika verricht. Daar ligt zijn hart. Illustratief is het antwoord op de vraag naar bijzondere activiteiten voor hem in 2009: “Dat we dit jaar een operatielamp voor een opleidingskliniek in Tanzania hebben kunnen aanschaffen, daar ben ik enorm blij om.” In januari 2010 vertrekt hij weer, naar Ghana waar hij actief is voor diverse projecten. “Ik zal nu wel wat vaker naar Afrika afreizen”, zo verwacht Adriaan. “En ik werk graag in de tuin, daar krijg ik nu ook wat meer tijd voor. En bij de Bokkebloazers zullen ze ook wel blij zijn dat ik met pensioen ben, nu ken ik mijn partijen tenminste eens….” Wat was 2009 voor u voor e 24 | december 2009
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=