d'n HaDeejer december 2025

Dialect Toon heeft iets met dialect. Was al bezig met verhalen schrijven en gedichten en ‘ingezonden brieven’ voor het Brabants Dag- blad, nog voordat hij bij d’n HaDeejer werkte. Lang geleden schreef hij verhaaltjes in dialect en las deze wekelijks voor bij de lokale omroep. Hij bracht zelfs nog een boekje uit. “Zoals zoveel mensen heb ik het van mijn ouders meegekregen en ben er iets mee gaan doen. Dialect roept ook iets gemoedelijks op.” Wedstrijden Hij deed meerdere keren mee aan schrijfwedstrijden. Kreeg een eervolle vermelding en won zelfs de Willem Ivenprijs. Voor de presentatie van het ’Brabantse Boekske’ was hij samen met anderen benaderd om voor te dragen uit eigen werk. “Ik kon uiteindelijk niet, maar had me niet afgemeld.” Hij liet dus verstek gaan en daar stond de burgemeester van Oss tever- geefs op hem te wachten, met de prijs. “Dat ik er niet was, werd daarna uitgebreid uitgemeten in het Brabants Dagblad. Allemaal heel vervelend, maar achteraf was de organisatie toch heel tevreden met alle aandacht voor deze prijs.” Distributieplan d’n HaDeejer “In de begintijd van het blad was er een vacature voor het bestuur van Stichting Dorpsnieuws. Ik ben er gewoon inge- stapt en heb dat een behoorlijke tijd gedaan. Er moest een distributieplan worden opgezet en die taak heb ik toen op me genomen. Ik betrok de buurtverenigingen erbij, kocht landkaar- ten, maakte wijkindelingen, zocht bezorgers enzovoorts. Er was veel bereidheid om het blad rond te brengen. In die tijd moest ik ook nog de grenzen bewaken tussen de kernen Heeswijk en Dinther.” Dit plan vormt trouwens nog steeds de basis voor het verspreiden van het blad. Puzzelen met tekst “Ik hou van puzzelen met tekst. Bij het schrijven heb ik me min of meer gehouden aan de voorkeurspelling van het Brabants dialect. Kreeg daar weleens opmerkingen over van, ‘je moet dat zo en zo schrijven’, maar ik heb het altijd op mijn manier gedaan. Er zat vaak wel iets persoonlijks in mijn columns, van dingen die ik meemaakte. Als voorbeeld: ik ben in de Kalver- straat in Veghel. Daar loopt een moeder met kind. Dat kind zit op een gegeven moment met zijn hoofd in een vuilnisbak. Dat geeft mij een trigger om er iets over te schrijven: ik kleed het aan, geef het een humoristische insteek.” Tokonoot en Tokotimmer Vanaf 2016, runde Toon zijn bedrijfje Tokonoot, waar ingeza- melde walnoten werden verwerkt tot onder andere notenolie. “Het was een mooi product, maar opboksen tegen supermark- ten is moeilijk. Het was heel leuk, maar niet rendabel. Dus na drie jaar ging ik weer helemaal terug naar het timmeren, want dat kan ik.” Hij werkte jarenlang als ZZP’er onder de naam Tokotimmer. Verleden tijd, want net op dit moment is hij met zijn bedrijfje gestopt. Hij gaat nu in loondienst, onder contract bij een werkgever voor vier dagen in de week. Dat geeft meer rust hoopt Toon. Basgitaar “Muziek is mijn grote hobby. Ik speel basgitaar, dat heb ik mezelf aangeleerd. Speelde eerst in de band ‘Hout Simpel’ en nu in de band ‘Tape’. Naast het repeteren, treden we ongeveer één keer per maand op.” Toon is destijds bij ‘Hout Simpel’ gekomen, doordat de zanger bij hetzelfde biljartclubje zat. “Hij wist dat ik stukjes schreef voor d’n HaDeejer en vroeg me om wat nummers te schrijven voor de band. Toen ik met de tekst kwam aanzetten, heb ik een beetje mee zitten fiedelen. Zo is het gekomen. Ik heb een muzikale achtergrond: vanaf mijn 10e speelde ik jarenlang trompet bij de harmonie en denk erover om weer lid te worden.” Voor deelname aan het reünie- concert van Muziekvereniging Servaes, november jongstleden, kocht Toon alvast een bariton op Marktplaats. Toon Konings (56) stopt. De laatste tijd werd de animo wat minder. “Ooit had ik de columns op voorraad liggen. Het schakelen werd lastiger. Je moet er voor gaan zitten, even wegdromen in een andere wereld. Ik ga nu focussen op andere zaken.” TEKST Thea van der Doelen FOTOGRAFIE René Kuijs VORMGEVING Collette Bosch ‘Dialect roept iets gemoedelijks op’ Terugblik TERUGBLIK D’N HADEEJER - 35