d'n HaDeejer december 2025

Erevoorzitter Pas als ze overgaat op pillen, worden de bijwerkin- gen pijnlijk en vallen er haren uit. In die tijd is ze uit beeld bij haar geliefde Fanfare Sint Willibrord. De titel erevoorzitter verdient ze dubbel en dwars, nadat ze er negentien jaar lang aan het roer stond. “Het 200-jarig bestaan in 2023 was een mooi baken. Ik kondigde toen al aan om het stokje over te dragen aan het einde van de bestuursperiode in 2025. Het is niet gezond om zo’n rol lang te blijven doen. In mijn enthousiasme druk ik dingen weleens door en dat houdt soms ook andere dingen tegen.” Kwetsbaar en veerkrachtig Na een zware tijd is ze nu een jaar chemo-vrij. “Het hoort nu bij me. Elke 12 weken krijg ik een scan. Mensen die een levensverwachting van drie jaar voorspelden, hebben ongelijk.” Katja heeft veel vertrouwen: “Als mens ben je kwetsbaar, maar je kunt ook veerkrachtig zijn en jezelf (deels) genezen. De medische wereld gaat daar niet vanuit, maar ik geloof er sterk in. Mijn lichaam is nu in remissie. Dat had ik zelf al bedacht, nog voordat de scan dat bevestigde. Ik sport en ook yoga is goed voor me. ’s Ochtends drink ik mineraalwater en ik bak zelf brood. Sinds de zomer werk ik weer volledig als beleidsmedewerker Cultuur bij de gemeente Oss.” Ze hecht veel waarde aan cultuur: “Stel je eens een wereld voor zonder spelen en creativiteit. Dat is heel saai. Als je in een dorp woont en actief bent, kun je wat betekenen voor een ander.” Ze is ook betrokken bij Progressief Bernheze, waar ze bij de laatste verkiezingen nog een stemmenkanon was. Keuzes uit het hart Na haar studie Muziekwetenschap studeerde de van oorsprong Bredase verder aan het conservatorium koordirectie. “Ik maak keuzes uit het hart. Creativiteit en flexibiliteit hebben volgens mij wel met elkaar te maken. En dus veerkracht om het leven te aanvaarden zoals het is. Ik voel me weer redelijk normaal en geloof niet dat ik veel ben veranderd.” Ze speelt saxofoon bij de fanfa- re en zingt niet alleen in een rockkoor maar ook samen met haar man. “Muziek is voor mij de ruggengraat in mijn levensloop.” TEKST Aniek van der Heijden FOTOGRAFIE Suzanne Verstegen VORMGEVING Juul van den Heuvel ‘Stel je eens een wereld voor zonder spelen en creativiteit: dat is heel saai’ De Dutch Design Week: Juul en Jorrit waren er bij - D’N HADEEJER 26 Wanneer je als jonge ontwerper je werk wilt laten zien aan de wereld, dan is de Dutch Design Week (DDW) in Eindhoven dé plek. Meer dan 2.000 ontwerpers, honderdduizenden bezoekers, en overal creativiteit - van grote bedrijven tot studenten die voor het eerst met hun werk naar buiten treden. Dit jaar stonden daar twee jongens uit HaDee tussen: Juul van den Heuvel (23) en Jorrit Ruijs (20). Allebei op een eigen plek, met hun eigen project, maar met dezelfde missie: laten zien wat ze in huis hebben. Voor het eerst tussen de grote spelers Voor Jorrit, derdejaars student aan de Design Academy in Eindhoven, was dit de eerste keer dat hij zijn werk tentoonstelde. Samen met vijf studiegenoten meldde hij zich aan bij de studio van ontwerper Piet Hein Eek, die jaarlijks ruimte geeft aan jonge makers. “Het was echt een leerzame week. Je doet alles zelf: je stand opbouwen, bedenken hoe je je projecten presenteert, professionele foto’s maken, visitekaartjes regelen, nadenken over betalingen. Het was geen schoolopdracht maar ons eigen initiatief.” Jorrit had twee projecten meegenomen: een vaas en een pepermolen. De vaas maakte hij van katoen en dik karton, met een 3D-geprinte binnenkant. De pepermolen was een technisch hoogstandje: vier houtsoorten, gelamineerd volgens een Japans geometrisch patroon en vervolgens gedraaid tot een organisch ontwerp. Vooral de pepermolen trok de aandacht - zo veel zelfs dat Jorrit hem nu in een kleine serie gaat produceren. Keramiek van eigen bodem Juul liep er zelfverzekerder rond; hij had namelijk al eerder op de DDW gestaan met zijn afstudeerproject. Na zijn studie aan St. Joost, begon hij samen met een oud-klasgenoot een eigen studio voor productdesign. Dit jaar presenteerden ze een collectie keramische producten, ontwikkeld dankzij een makerssubsidie vanuit de gemeente ’s-Hertogenbosch. “We wilden het hele proces meemaken: van ontwerp en productie tot verpakking, promotie en verkoop”, legt Juul uit. “We hebben in de studio geëxperimenteerd, geleerd en uiteindelijk tien keramische producten ontwikkeld.” Die aanpak werkte: bijna alles werd verkocht op de DDW. Toch komt er een einde aan de gezamenlijke studio. “We merkten dat we te verschillend zijn in wat we belangrijk vinden. We hebben veel geleerd, maar het is tijd om individueel verder te gaan.” Juul gaat vanuit huis door met zowel eigen producten, als opdrachten voor klanten.