d'n HaDeejer december 2025

“Je kan wel een weekje overkomen”, zegt Coert van Steenbergen (56) voor de grap tegen Carol Ficco (54) uit Philadelphia, als ze allebei na jarenlange relaties weer single zijn. De pedagogisch conciërge van het Zwijsen College straalt, als hij vertelt over hun ontmoeting in januari. Met een tv-camera achter hem, wacht hij zenuwachtig op haar. “Kan ik haar zo het beste een knuffel, high-five of hand geven?” vraagt de gespannen Coert zich af. Met een knuffel en een kus is het gevoel van vroeger meteen weer terug. Zomer Het is 1988 als de 17-jarige Carol door Europa toert met haar band. Ze logeert bij een gastgezin in Heeswijk-Dinther. “Een vriend vroeg of ik naar hem toe kwam: er logeerden twee meiden uit Amerika bij zijn ouders. We kletsten heel gezellig. Vier dagen trokken we met elkaar op: we gingen uit en zwommen veel.” Als Carol verdrietig weer teruggaat, weten ze niet of ze elkaar ooit weer zien. Coert: “Ik was 19, kreeg een baan en kocht mijn eerste auto. Ik had geen geld om naar Amerika te vliegen. Wel stuurden we elkaar brieven en cassettebandjes die we allebei bewaarden.” Bandje De tijd verstrijkt en hun levens gaan verder, zonder elkaar. Ze trouwen met andere liefdes en krijgen kinderen. “Een paar keer per jaar mailden we. Niet romantisch, gewoon vriendschappelijk.” Na haar huwelijk verhuizen de brieven en bandjes mee. Een bijzonder cassettebandje ligt bij Coert thuis. “Tussen de liedjes hoor je haar ouders praten.” Haar ouders zijn jong overleden. Het raakt haar om hun stem weer te horen. Haar vader was een pool-biljarter en zegt dat hij hoopt te zien hoe goed Coert kan biljarten en dat hij wel tegen hem wil spelen. “Ik was toen net Nederlands Kampioen geworden en dit jaar won ik weer het Nederlands kampioenschap Driebanden Groot met mijn teammaten.” Carol: “Alsof de cirkel rond is. Het voelt alsof mijn ouders via die oude cassette mij toestemming geven. Niet dat ik dat nodig heb. Coert is een persoon met een goed hart. Hij heeft geweldige kinderen en kinderen zijn toch de reflectie van jezelf.” Ontdekken Coert vindt de mening van haar drie kinderen belangrijk en vroeg ze wat ze er van zouden vinden, als hun moeder naar Nederland zou verhuizen. “Gelukkig staan zij er ook achter. Ik voel dat mijn leven compleet is met haar.” Sinds januari vliegen ze regelmatig op en neer en ze videobellen veel. Coert: “Het gevoel is heel goed. Carol is net als ik sociaal, sportief en ‘easy going’. We zijn nu aan het ontdekken wat er nodig is om samen hier te wonen. Met de feestdagen ben ik bij haar familie en gaan we skiën. Met carnaval en in de zomer komt ze weer naar mij. Hopelijk dan voorgoed. Als iemand die dit nu leest, werk voor haar heeft? Dat zou de overstap makkelijker maken”, lacht Coert. “In Amerika heeft ze een succesvolle baan bij een bank. Nederlands is nog lastig, maar de ondertiteling op tv en liedjes van Suzan & Freek helpen.” Carol’s gevoel voor Coert en zijn dorp zijn - net als 37 jaar geleden - zó goed dat ze de sprong over de oceaan durft te maken: “Life is short. You can’t wait for the future. You have to live it now.” Terugblik TERUGBLIK ‘Het gevoel van vroeger is meteen terug’ TEKST Aniek van der Heijden FOTOGRAFIE Ronald van Hastenberg VORMGEVING Danique van de Rakt D’N HADEEJER - 15