d'n HaDeejer oktober 2025

D’N HADEEJER - 21 ‘IK HEB VOLGEND JAAR WEL MIJN ‘RIJBEWIJS’ GEHAALD, MAAR MOET NOG GOED LEREN ‘RIJDEN’’ De route die Stef van Lieshout (26) gevolgd heeft richting studie Geneeskunde, is alles behalve standaard. Op de middelbare school koos hij voor een economisch profiel, maar gaandeweg begon het vak biologie hem steeds meer te interesseren. Na gesprekken met zijn decaan, koos Stef voor omscholing. In slechts drie maanden tijd haalde hij de vakken biologie, natuur- en scheikunde in. “In de zomervakantie zat ik zes dagen per week te blokken, maar ik was enorm gemotiveerd. Daarna heb ik direct de selectietest gemaakt en ben ik ingeloot bij Radboud Universiteit in Nijmegen. Een leuke opleiding in een hele gezellige stad. Vooral tijdens mijn bachelor was ik daar regelmatig op feestjes te vinden, vaak ook als organisator.” Volgend jaar studeert Stef af als basisarts. In dit laatste jaar loopt hij coschappen bij de KNO-arts en de Mond-, kaak- en aangezichtschirurg. Ook doet hij wetenschappelijk onderzoek binnen KNO naar het syndroom van Usher, een erfelijke vorm van doofheid. “Het is een druk jaar waarin ik gemiddeld zo’n 50 uur per week bezig ben. Daar staat een kleine vergoeding tegenover, maar ik zie het vooral als een kans.” Na zijn studie wil hij graag ervaring opdoen op zaal of bij de spoedeisende hulp. “Ik heb volgend jaar wel mijn ‘rijbewijs’ gehaald, maar moet nog goed leren rijden. Dat is een uitspraak die ik vaak van mijn supervisors hoor”, lacht hij. Over tien jaar hoopt hij zich gespecialiseerd te hebben tot KNO-arts. “Het fascineert me dat je binnen dit specialisme de patiënt lang begeleidt; van de eerste klachten het stellen van een diagnose tot behandeling en eventuele operaties. Je ziet patiënten van alle leeftijden. Verder hoop ik dat ik tegen die tijd ook al lang met mijn vriend op een mooie plek mag wonen.” “Vanaf de eerste dag dat ik mijn witte jas aantrok, merkte ik dat patiënten me zagen als dokter. Je bent meteen deelgenoot van belangrijke momenten in het leven van mensen, zowel de verdrietige als vreugdevolle. Dat mag nooit gewoon worden. Toen ik nog bij De Toren Eten & Drinken werkte en mocht oberen tijdens een bruiloft, besefte ik ook altijd dat het voor mij een gewone werkdag was, maar voor het bruidspaar één van de belangrijkste dagen van hun leven.” 21 D’N HADEEJER -