d'n HaDeejer juli2025

D’N HADEEJER - 27 Begonnen bi j Phi l ips, gebl even bi j Phi l ips Een halve eeuw loyaliteit Ze zijn zeldzaam, maar ze bestaan: mensen die ergens beginnen met werken en er pas 50 jaar later de deur achter zich dichttrekken. Theo Voets (66) is zo iemand. Geen ‘jobhopper’, maar gewoon: begonnen bij Philips, gebleven bij Philips. Op 1 september 2025 gaat hij met pensioen. “Toch een mooie mijlpaal, vond ik.” Theo kwam - zoals dat toen ging - van de lts. Mechanische elektronica, dat vond hij mooi. Via de Philips-bedrijfsschool rolde hij het bedrijf in. “Werk was schaars, dus dit sprak me wel aan. Bovendien stond Philips bekend als goede werkgever en regelde bijvoorbeeld het vervoer.” De eerste twee jaar stapte hij bij Cafetaria Asperia in de bus richting Eindhoven. De jaren daarna vanuit Schijndel naar Best. Toen het vervoer stopte, pakte Theo zijn wielrenfiets of carpoolde hij met collega’s. In vijftig jaar zag hij techniek veranderen, collega’s komen en gaan en het bedrijf groeien en krimpen. Maar Theo bleef. Niet omdat het moest, maar omdat het kon - en omdat hij er goed in was. “Vrijwel iedere storing lossen we wel op, ja. En eerlijk is eerlijk, ik kon al het gebak en het vaste potje kaarten tijdens de pauze ook niet eerder missen”, grapt hij. PROBLEEM UITPLUIZEN EN OPLOSSEN Theo is Equipment Technician en aanspreekpunt in de werkplaats. Zijn team - klein en hecht - wordt ingeschakeld bij storingen, reparaties en het bouwen van apparatuur voor fabrieksontwikkeling, zoals testkasten voor MRI- en CT-scans. Concreet betekent het dat Theo’s team niet alleen werkt voor één specifieke afdeling of machine, maar ondersteuning en service biedt aan alle onderdelen binnen de hele vestiging. “Dat doe ik daar al 48 jaar. Ik blijf het een leuke uitdaging vinden, om een probleem helemaal uit te pluizen en op te lossen.” MEEBEWEGEN Zijn vrouw Hubertine omschrijft zijn bescheidenheid treffend: ‘Fundering zit niet voor niets in de grond’. Theo lacht. Op de vraag waar hij het meest trots op is? Geen specifieke gebeurtenis. “Ik deed gewoon mijn werk. En daar groeide ik in. Philips kende af en toe roerige tijden, maar ik heb gemerkt dat ik altijd kon meebewegen. Met het bedrijf, reorganisaties, de tijdgeest. Voor nieuwe techniek moest ik bijscholen, maar de rest ging vanzelf.” Philips werd een groot deel van zijn leven. “Ik ben nooit met tegenzin naar mijn werk gegaan.” Wat hij gaat missen? “Vooral het contact en de gezelligheid met alle collega’s. Niet per se de 250 kilometer die ik elke week fietste. Die leverden me nog wel eens blik- en letselschade op.” Nu komt er ruimte voor andere dingen. “Ik begin thuis met achterstallig onderhoud en Hubertine en ik gaan er vaker op uit. Daar hebben we allebei veel zin in. Ook ben ik actief voor Berne Abdijbier. En helemaal afscheid nemen van Philips doe ik niet. Ik ben MRI-vrijwilliger en mag voor onderzoek regelmatig als proefpersoon door de MRI-scan.” TEKST Eline Sigmans FOTOGRAFIE Nienke van Driel VORMGEVING Eveline van Roessel