d’n HaDeejer - 9 NACHTELIJKE BOMBARDEMENTEN “Ik leerde mijn patiënten en hun achtergrond steeds beter kennen. Ook merkte ik dat mensen vertrouwen kregen in wat ik deed, dat was fijn. Er zijn me veel verhalen bij gebleven. Zo ook een vrouw die in eerste instantie naar ons spreekuur kwam voor hoofdpijn. Het leek niets opvallends. We gaven haar paracetamol, vroegen hoe ze zich verder voelde en hoe ze sliep. Het bleek dat ze, sinds ze uit Oekraïne gevlucht was, iedere nacht om twaalf, drie en zes uur wakker werd. De reden? Haar stad is een tijd lang iedere nacht gebombardeerd op die tijdstippen. Ze noemde het ‘normaal’ en was eraan gewend. Of we haar vooruit konden helpen met psychologische hulp en slaaptabletten? Nee, het enige wat zou helpen, zou het einde van de oorlog zijn. Zodat ze gewoon weer naar huis zou kunnen. Als haar huis nog overeind stond. Tja, daar kon geen tablet tegen op. ” MEDISCH COÖRDINATOR Naast dokter was Marleen ook medisch coördinator in Polen. “Het was mijn taak om te zorgen dat alles soepel verliep, medicatie aanwezig was, nieuwe vrijwilligers aangenomen werden en ga zo maar door. Ik legde contact met huisartsen die Oekraïense artsen in dienst hadden, zodat we de zorg voor de vluchtelingen uiteindelijk over zouden kunnen dragen aan de Poolse gezondheidszorg. Ook schreef ik protocollen samen met het ministerie van gezondheidszorg in het zuidelijk deel van Polen. We spraken over wat men moet doen, als er een kernramp ontstaat. Polen was bang dat kerncentrales in buurlanden gebombardeerd zouden worden of dat Rusland kernwapens in zou zetten. Hoe zorg je dat vluchtelingen dan jodiumtabletten kunnen halen? Aan tafel met een minister, wat zal ik zeggen, het overkwam me. Achteraf besef je pas wat je gedaan hebt.” HET VERSCHIL “Polen was een enorm bijzondere ervaring. Ik kan er verhalen over blijven vertellen. De drie maanden daar vlogen voorbij en het heeft mijn blik op de wereld echt verbreed. Ik heb geprobeerd om m’n steentje bij te dragen en heb voor een enkeling misschien zelfs wel het verschil gemaakt. Dat voelt fijn.” In de toekomst wil Marleen huisarts worden. “Maar eerst ga ik me de komende tijd verdiepen in de ouderengeneeskunde bij Brabantzorg en samen met Jesse ons huis afmaken.”
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=