d’n HaDeejer - 31 Vùggelkes zen ôk wel skòn. Lópend dùr ’t bos worde getrakteerd op ’t vroluke gepiep en getuut van de vùggelkes. Pas nog mènde ik ’n vuggelke te heure dè d’n hillen tet “hier, hier”, riejp. Wijer liejp ik ’t bos in mar ik bleef ’t mar heure, heel apart. Gink ik doar mar is efkes midden in da bos op ’n bènkske zitte ùm gewoon wa rond te kèke en te luistere nor de simfonie van de vuggelkes. Mè stivvige pas liejp er ’n durske vurbè, ze keek nie nar men en mè gróte passe liep ze dùr. ’n Eind wijer zie ik unne gróte pluimige start, vroluk wiebelend bove de bùskes ùt. “Waf” ging ’t opins en meej stopte ’t vrouwke mè lópe en mè ’n hôg stemmeke riejp ze: “hier, hier”. Efkes loater valt ’t me op detter ‘n vuggelke d’n bôm in klimt. Hij lùpt gewoon tege d’n stam ùmhog alsof d’r gin zwoartekracht is. En meej lùpt ie ôk wir net zo vlot mè z’n kùpke ùmlig nar benéje. Column ToKo De plèkkers ’t Bisje dankt doar dan ôk zunne naam òn: d’n boomklever. Lùpt òn d’n bôm ùmlig en ùmhog alsoffie er òn geplèkt zit. Zellef ben ik ôk wel ’n bietje unne plèkker. Ik blèf wel is plèkke òn de bar bevurbild, of op ’n fisje. Och, iemes moet de lèste zen wanne. Mar ik ben nie d’n innige plèk ker; hier in HaDeej ister zellefs ’n karnevalsvereniging van. Minder plèkkerig zen mense die thuis onder de plèk zitte. En nou dè ’t coronagedoe vùrbè is, beginne ze ôk wir overal poosters te plèkke. De evenemente machine kùmt wir op stoom en dè moet overal òngeplèkt worre. Mure, hutjes, kèsjes, bouwhekke, bèum en gò zo mar dùr, niks is veilig vùr de (wild) plèkkers. ’t Is ’n gróte plèkzooj. De één sòrt plèkkers is d’aander nie. Zo is de boomklever ’n beskermde diersòrt. We wille dus dèttie blèf plèkke. Mar n aander sòrt, doar wille we juist wer vanaf; de poalplekker. Die moet mè man en macht bestrèje worre. De poalplèkker is ’n inheemse mar ongewenste diersòrt en zùrgt vùr overlast.. Deze sòrt plèkkers kiejze unne loajpoal ùt ùm durren auto op te loaje en ès de wage opgeloaje is dan blef ’t stekkerke zitten en d’n auto blef gewoon stòn plèkke. Mar ès ge nie oplet, dan zal tegeworrig de pliesie ’n bùnneke van 95 euro aachter oewe ruitewisser plèkke. Toko DANK AAN ZAAD EN STEK De lente doet wat ze moet doen, aprilzon laat de knoppen groeien tot blad, tak of nieuwe bloesem, zweept zo het leven op tot topprestaties. Er is geen strijd, maar samenspel tussen elke boom, plant en bloem, want waar de één het licht bemint, houdt de ander van een schaduwplaats. Natuur kiest steeds zijn eigen plek langs waterkant, op losse grond of klei, maar wisselt soms van lievelingsstek als bronstig dier of mens zijn ruimte nemen. Met dank aan zaad en stek kan ieder land op eigen fijne wijs in open vrucht zijn voedsel zoeken in zijn biotuin, tenzij de ‘tak’ door buren wordt gerooid. Ad van Schijndel, april 2022
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=