d'n Hadeejer december 2019

D ’ N HADEEJER 45 Mè de Kerst op de vlucht Gè bent, oh Jezus, ojt in Nazareth dur ow moeder op de wirreld gezet, mar dè waar nie zolang ’n gróte pret: in de korste kirres moeste gellie vluchten wijd weg nor vrimde Egyptische luchten en zaat ow moeder wer op den ezel te zuchten. Ik ken dè, ès Youssef genoemd nor ow vodder, waar ik ès jungske ginne losse flodder, mar spulde lèkker in Damascus wèrme modder, leerde hoew ge van mekare kunt geniejten… tót ’n dil stom polletieke sjake en piejte hier op mekare begonne te schiejte. D’r wurde kanonne op ons huis gericht, hil de stroat kapot, gin enkel toekomstzicht, en ik moes in ’t leger, dè waar oew plicht, of den bak in, zinne ze van hógerhaand. Gin van tweeje docht ik, al noemde ze ’t schaand, dan nog liever héél gauw nor ’n aander laand. Oh Jezus, waar ik stóm of eigenwijs? Ik ben gevlucht in ‘nen bittere reis en betolde doarvur ‘ne flinke prijs. Dur zeker zeuve laand ben ik gegón en kwaam toen hier in Holland oan wôr de vrede al héél lang hè bestôn. Nô ’n por joar konde gellie wer terug; ik verwaacht dè, irlek gezit, nog nie zo vlug… Ad van Schijndel