d'n Hadeejer december 2017

d ’ n hadeejer 21 60 euro per nacht en dus een vrij ambitieus doel. Maar doelen moet je stellen! Zwaar zal het zeker worden, maar halen zullen we het zeker. We leveren samen een toppres- tatie.” Bijzondere route De tocht, die begint op 23 juni om 12.00 uur, zal gereden worden in de vorm van een hart. “Het idee is dat binnen het hart ongeveer alle huizen liggen. De start is in Utrecht, richting Amsterdam, vervolgens Zeeland, Nijmegen en te- rug naar Utrecht. Onderweg moet je het zelf zien te orga- niseren met je GPS. We hebben een camper geregeld met een aantal volgauto’s, zodat we altijd dicht bij onze rijders zijn, ter ondersteuning zowel voor materiaalproblemen, mentale of fysieke ondersteuning. Op de fiets gaan men- sen nadenken, dus je moet je goed voelen. Iedereen kan overvallen worden door emoties.” De eerste donaties Zonder dat ze zijn begonnen met inzamelen, kwamen de eerste donaties al binnen. “We vertellen uit enthousiasme tegen iedereen ons verhaal. Het is een gevoelskwestie die niet in woorden is uit te drukken. Er is maar één ding waar- voor we het doen en dat zijn de kids. Zij hebben de toe- komst nog voor zich.” Fijn is dat de organisatie helpt waar nodig en transparant is in alles wat ze doen. “We worden betrokken en weten precies waar het geld heen gaat. Het voelt goed.” Op de hoogte blijven of een steentje willen bijdragen? Volg ze op Facebook of bekijk de teampagina op www.homeride.nl Homeride Daddies “Ik zag tijdens mijn verblijf in het Ronald McDonaldhuis in Rotterdam destijds een flyer van de Homeride. Toen was ik alleen maar met mijn gezin bezig, maar het is altijd in m’n achterhoofd gebleven. We hebben daarna naar elkaar uit- gesproken dat we voor het Ronald McDonald Kinderfonds willen fietsen,” vertelt Joost. Het team bestaat inmiddels uit 9 rijders. Met alle achterban eromheen zijn ze onge- veer met zo’n twintig personen. “Het mooiste is dat ieder- een wel een verbinding heeft met HaDee. Veelal zijn het oud-dorpsgenoten. Met deze verbondenheid, van vroeger, gaan we nu met elkaar dit project aanvliegen.” Ronald McDonald Kinderfonds “Even bijtanken. Weg uit de ziekenhuismodus en de emo- tionele rollercoaster.” De stichting heeft verschillende hui- zen dicht bij het ziekenhuis. Ouders, broertjes en/of zus- jes zijn zo dichtbij hun kind, dat voor langere tijd in het ziekenhuis ligt om wat voor reden dan ook. “Iedereen in een Ronald McDonaldhuis is gelijkgestemd, ongeacht de problematiek van de kinderen.” De heren vertellen me de bijzondere ervaring, de hulp die ze kregen en het feit dat het geweldig is dat het er is ondanks dat je kind ziek is. “Je wilt zo snel mogelijk naar je kind toe, als je daar behoefte aan hebt of als er wat is. Dit is mogelijk door de stichting en dat is geweldig.” één duidelijk doel De keuze is er om voor één specifiek Ronald McDonald- huis te fietsen of puur voor de stichting. Aangezien de heren, samen met hun gezin, met verschillende huizen in aanraking zijn gekomen, fietsen ze voor de stichting. “We kunnen niet kiezen en laten de stichting het geld verdelen over de huizen. We hebben een teamdoel gesteld, name- lijk 365 nachten ophalen, die we kunnen aanbieden. Voor een klein bedrag kun je overnachten. Teruggerekend is dit ‘De tocht wordt gereden in de vorm van een hart’ Homeride Daddies zetten zich in Naast de vriendschap hebben deze drie heren een ongelofelijk bijzondere band. Zowel Olaf Otjens (38) met zoon Jari, Rob van Rijbroek (36) met dochter Isa als Joost Vos (37) met zoon Joep zijn in aanraking gekomen met het Ronald McDonald Kinderfonds. “Het was een moeilijke en heftige periode, maar ge- lukkig hebben we ons kind allemaal mee naar huis mogen nemen.” Met een bijzonder goed voornemen nemen de heren deel aan de Homeride als ‘Homeride Daddies’, een georganiseerde sponsortocht van 500 km in 24 uur. Tekst Maud van de Wetering Fotografie Annerieke van de Broek Van links naar rechts voorste rij: Rob van Rijbroek, Joost Vos, Olaf Otjens. Achterste rij: Arnold van Cleef, Gerold van Rijbroek, Joris van de Cammen, Robert van de Laar. Op de foto ontbreekt: Wilfred Buskermolen