Joan van Zutphen verenigingsman in hart en nieren! Een echte HaDeejer! “Ik ben geboren in 1969 als zoon van Harrie en Maria van Zutphen. Mijn vader is beter bekend als Harrie Dinther, of als de zoon van de dikke Sis, van Beugt. Dat van de dikke Sis moet er wel in,” vertelt Joan lachend, “want dat willen de mensen hier wel weten! Na mij komt nog een tweeling: Maik en Wenny. Wij woonden eerst in de Beatrixstraat en later in de Brouwersstraat. Ik kwam op basisschool de Wegwijzer in het tweede jaar dat het een gemengde school was. Bij de Zwaan in Heeswijk heb ik Renate ontmoet, een Schijndelse, maar ze werkt al 27 jaar bij Cunera (nu Laverhof). Met haar ben ik getrouwd en we hebben drie kinderen, Dirk van 18, Anne van 16 en Lieke van 14 jaar. Sinds twee jaar wonen we op de Donkeren Dijk. Ik heb altijd in HaDee gewoond en gesport en ik heb altijd hier in het verenigingsleven meegedaan als vrijwilliger.“ Een Avesteyn-hart “Vroeger heb ik zelf bij Avesteyn gevoetbald. Op latere leeftijd ben ik scheidsrechter geworden, tot in de hoofdklasse KNVB. Dat heb ik 13 jaar gedaan. Het is een hele leuke hobby geweest, je leert er heel veel van, bijvoorbeeld hoe je ergens ontvangen wordt en hoe mensen reageren bij emoties. Hoe hoger je fluit, hoe meer er gevoetbald wordt. Hoe lager je fluit, hoe meer emoties er bij komen kijken. Als scheidsrechter moet je altijd consequent zijn en bij je beslissing blijven en zorgen dat je goed fit bent. Toen onze Dirk ging voetballen, ben ik jeugdleider en trainer geworden. Dat is eigenlijk de mooiste leeftijd, die van de E-tjes en F-jes, die hebben plezier en kunnen met z’n allen naar een voorbijrazende trein kijken en pas verder voetballen als de trein voorbij is. En als ze met 8-1 hebben verloren en ze scoren een goal, zijn ze net zo blij. Als de kinderen plezier hebben, dat doet toch wel iets. Toen Dirk 13-14 jaar oud was, ben ik gestopt als trainer. Op een gegeven moment is het goed als je kinderen verder gaan zonder dat jij steeds in de buurt bent. Ik heb ook nog zeven jaar keeperstraining gegeven en nu zit ik in het bestuur. Ook zit ik in de quizcommissie en af en toe fluit ik nog een wedstrijd bij Avesteyn zelf. Dit is echt een gezellige vereniging. Heeswijk voetbalt structureel hoger, maar wij zijn Avesteyn! Wel goed dat er nu een samenwerking is voor het meidenelftal. Wat mij betreft mogen ze alles op één hoop gooien.” Nog meer vrijwilligerswerk “Buiten Avesteyn ben ik ook nog actief bij Altior, het Gilde en het Oranjecomité. Omdat mijn dochters korfballen bij Altior en mijn vrouw daar in de activiteitencommissie zit, mag ik nogal eens bijspringen met hand- en spandiensten. Als je kinderen sporten, vind ik het een kleine moeite om een steentje bij te dragen. Bij het Oranjecomité help ik met de Sinterklaasintocht en met Koningsdag. En dan met z’n allen opruimen en een hapje eten, dat is wel gezellig.” Ontspannen bij het Gilde “Ik ben ook nog actief lid van het Sint-Barbara gilde in Dinther, daar zit ik al 27 of 28 jaar bij. Ooit ben ik begonnen met schieten met mijn vader, die was lid als gildebroeder. Het is een mooie club met tussen de 90 en 100 leden. Donderdagavond is vaste gildeavond, een pilsje drinken of gewoon bijkletsen, interne competitie spelen met geweer- of kruisboogschieten of jeu-de-boulen. Het is ontspannend, geen echte druk, gewoon voor het plezier. Er zijn veel tradities bij het gilde. Ons moeder vond dat wel leuk, het is een beetje katholiek. Als we vroeger van het voetballen thuiskwamen en de hele dag in de kantine hadden gezeten, was moeders commentaar: ’Dan hebben ze een keer gewonnen, huppekee, en dan feesten ze maar…’ Maar als ik meeging naar een Gildedag, vond ze het allemaal even leuk; maar het enige wat je daar deed, was veel drinken en daar was het wel goed... Dat was wel lachen! Het gilde is echt een actieve vereniging, er wordt veel georganiseerd. Ik heb ook nog een paar jaar in het bestuur gezeten. Elke eerste vrijdag van de maand haal ik mee het oud papier op. Naderhand gaan we dan met z’n allen een hapje eten. Opa Chris Manders heeft dan een maaltijd bereid en kan daar prachtig over vertellen. Het enthousiasme dat hij uitstraalt, is echt genieten.” Je kunt hem tegenkomen bij Avesteyn, Altior, het Gilde of bij andere activiteiten. Een druk maar vooral betrokken baasje. Een mensen-mens. We gaan in gesprek met Joan van Zutphen om te horen wat de drijfveer is voor zijn betrokkenheid.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=