d'n HaDeejer februari 2016

Adrie is geboren in Veghel. Dat hij in 1953 Marietje van der Pas in Dinther tegenkwam was niet toevallig. “Ik kende haar ‘via via’ en was getipt dat ze er die avond zou zijn. Er was een dansavond georganiseerd in de Beugtse Barrière, in verband met de Watersnoodramp.” Na afloop bracht Adrie haar naar huis en vanaf toen was het ‘aan’. Na 6 jaar verkering trouwden ze en gingen wonen in de door Adrie zelf gebouwde woning in de Burgemeester van de Veerdonkstraat. Omdat Marietje 6 jaar later vanwege lichamelijke klachten niet meer naar de bovenverdieping kon, verhuisden ze naar een -eveneens door Adrie zelf gebouwde- bungalow in de Eikenhoek. Toen de beperkingen van Marietje groter werden en zij in een rolstoel terecht kwam, verhuisde het echtpaar naar een appartement in de Clemens van de Bergstraat. WERk Na de Ambachtsschool ging Adrie werken als timmerman, bij Van den Heuvel in Veghel. “Het was 1947, ik werkte 50 uur per week, voor 8 cent per uur en kreeg elke zaterdag 4 gulden.” Zijn tweede werkgever was Bouwbedrijf Van Strien van Uden, in Heeswijk-Dinther. “Daar werkte ik mee aan de bouw van de Boerenleenbank in Heeswijk.” Daarna ‘zat hij enkele jaren in de verzekeringen’ om vervolgens toch weer terug te keren naar de bouwwereld. Bij Bouwbedrijf Van der Linden in Sint Michielsgestel verrichtte hij ongeveer 5 jaar lang restauratie- en onderhoudswerkzaamheden aan monumentale gebouwen in Heusden. “Dat was heel mooi werk”. Het werk dat hij daarna via Van der Linden moest doen, in de betonbouw bij de PNEM, beviel hem minder goed. “Een kennis die wist dat ik ander werk zocht, vertelde me dat ze bij Van Oorschot Jacobs een machinaal timmerman nodig hadden en er geen konden vinden. Dan zullen ze niet genoeg betalen,” zei Adrie. Toch ging hij op gesprek en hij werd aangenomen. Twee jaar heeft hij daar met plezier gewerkt, totdat er geen werk meer was. WERklooS “Ik was 49½ jaar en werkloos; een moeilijke leeftijd om aan werk te komen. Na een half jaar vroegen ze op het arbeidsbureau of ik vervangend werk wilde doen. Het ging om het maken van trappen bij Machinaal Timmerbedrijf Van der Linden in Veghel. Ik wilde alles aanpakken en zei ‘ja’. Eigenlijk was ik al aangenomen, voordat het gesprek begon. Ze wisten dat ik goed trappen kon bouwen en hadden er met het personeel al over gesproken dus ik kon meteen beginnen.” Twee jaar heeft hij daar nog gewerkt, totdat zijn gezondheid hem in de steek liet; Adrie kreeg rug- en longklachten en mocht niet meer werken. “Ga maar voor je vrouw zorgen,” zei de keuringsarts. ‘Ga maar voor je vrouw zorgen’ ‘Ik heb altijd ‘gefrot’’ Sommige mensen maken van hun hobby hun beroep. De 84-jarige Adrie van den Heuvel deed het omgekeerde. Als timmerman verdiende hij zijn geld met het maken van trappen, inmiddels vult hij zijn vrije tijd ermee. De trappen die hij tegenwoordig maakt zijn echter wel wat kleiner van formaat. 6 D ’ n HADee j eR ZoRg De zorg voor Marietje heeft altijd centraal gestaan in het leven van Adrie. Kort nadat ze trouwden, kreeg zijn echtgenote reuma. “In 1962 is ze 9 maanden opgenomen geweest in het ziekenhuis in Nijmegen, om tot rust te komen en de reuma te onderdrukken. Daar word je hard van. 50 jaar lang zijn we naar het ziekenhuis in Nijmegen gereden, soms wel 3 keer per week.” In 1976 kreeg het echtpaar er nog een andere zorg bij. Nadat hun schoonzus en enige tijd daarna haar echtgenoot (de broer van Marietje) kwamen te overlijden en 5 jonge kinderen achterlieten, kwam hun 10-jarige neefje Cor van der Pas bij hun in huis. “Marietje had het liefst alle 5 de kinderen opgevoed, maar dat was niet mogelijk vanwege haar gezondheid. Dus kwam alleen Cor bij ons.” Dat was een hele verandering voor het echtpaar, dat zelf geen kinderen had. “Maar we hebben het met veel liefde gedaan en er nooit spijt van gehad.” hoBBY’S Naast de zorg was er ook tijd voor mooie dingen. Zo vierden ze alle jubilea die ze konden vieren, waaronder hun 50-jarig huwelijksfeest. “Het geheim van een 50-jarig huwelijk? Geven en nemen, het samen uitpraten en niet voor een scheet weglopen.” Ze hadden allebei hun eigen hobby’s. Marietje zong in een koor en maakte kaarten en poppen. Adrie richtte het kinderkoor in Dinther op, was voorzitter van de Bouwbond (afdeling Dinther), lid van de Bond van Ouderen en deed jarenlang vrijwilligerswerk bij voetbalvereniging Avesteyn. Net als zijn echtgenote, was ook hij heel creatief: hij maakte o.a. houten beelden. “Ik heb altijd ‘gefrot’, moest iets te doen hebben. Ik leerde mijn aangetrouwde neef Willy van den Braak trappen maken en die heeft daar later zijn beroep van gemaakt. Toen hij 25 jaar getrouwd was, heb ik als cadeautje een miniatuurtrap gemaakt. Zo ontstond een nieuwe hobby.”

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=