d ’ n hadee j er 33 Vèèf letters moes ik van ons moeder skrève, mè Kersmis, ès klèin jungske, op dizzen aparte dag; ze wéés me dan op wè b’ons in ’t kripke lag en zin d’rbè dè ’t alted zó moes blève. Ons moeder hè men ès ekstra naam behalve Janus ok Johannes meegegéve - gedôpt ben ik nou kristen vur hil m’n léve - én Maria, umdè ik gezond ter wirreld kwaam. Kek Jezus, al kredde bè ons dan gin blomme op oew verjaardag, ik leerde mè de jee en de zet hoew gè doar vol vrede laagt in oew kripkesbed: herders én kunninge konne veilig bè ow komme. D’r wurt gin oo in oewe naam en ok gin er gevonde, dus ‘ôrlog’ heb ik nojt ès woord geleerd, mar wel mè de ee en de uu alted de leus geëerd die mè de Kerst oan jouwe naam is verbonde. Mar oh Jezus, al zuke we al twiduzend twenteg joor nor jouw ‘Vreejde op aarde’, zowès in dieje stal, ’t is en blef hier ’n misselekmakend ôrlogsbal: we vèchte mar dur vol haat en smerrege smoor. Toch skrèèf ik vur ons moeder én vur òw mè de Kerst wer ‘Jezus’ op ’n skôn wit blòjke, bewoar dè dan hil ’t joor in ’n open veileg lòjke, want de vrede móet komme, ’t liest nog héél gouw! Ad van Schijndel kerstgedicht Illustratie titel Streep en Krul
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=