d'n Hadeejer mei 2015

Veranderingen Ed vergelijkt het onderwijs van vroeger niet met nu, maar er is wel veel veranderd. “De druk op leraren is tegenwoordig erg hoog. De inspectie zit dicht op ons. Dat mag wel wat minder, maar gelukkig is ‘t Palet een goede school. Ik vind ook dat er gekeken mag worden naar het plezier van een kind op de basisschool. Daar kijkt de inspectie niet naar.” Veertig jaar geeft Ed al les op ‘t Palet. Niet alleen alle jaren dat hij voor de klas stond zijn benoemingswaardig, maar ook dat hij veertig jaar in het onderwijs werkt op dezelfde school. “Volgens mij zijn er wel een paar leerkrachten meer die zo lang op deze school hebben gewerkt, maar in de toekomst komt het misschien niet meer voor. Ikzelf heb in ieder geval nooit gedacht om hier eerder te vertrekken. Ik moet nog vier jaar en daar heb ik veel zin in. Fluitend ga ik iedere dag naar school, klaar voor een nieuwe dag.” Veertig jaar onderwijs gingen snel voorbij. De tijd vliegt, zo zegt ‘Meneer Ed’ zelf. In de afgelopen jaren had hij kinderen in de klas van wie ook de ouders van Ed lessen hebben gehad. “Dat zijn er heel veel,” zegt Ed zonder namen te noemen. “Ik heb nog geen kinderen in de klas gehad van wie de moeder én de oma les van mij hebben gehad. Gelukkig maar, want dan zou het wel heel erg zijn hè!?” zegt Ed lachend. Alle groepen gehad Als een jong broekie, net in de twintig, kwam Ed terecht op de Maria-Goretti-School. “Ik studeerde tegelijkertijd af met Peter van Lamoen (later directeur van ‘t Palet). We zaten niet op dezelfde opleiding, maar Peter spreek ik nog steeds en is een goede vriend van me. Henri Verrijdt (ouddirecteur) was directeur op die school en nam ons beiden zo’n anderhalf jaar later aan op de Wegwijzer,” vertelt hij over de school die later als ‘t Palet verder ging. Ed startte met groep 4 en heeft daarna bijna iedere groep wel een keer onder zijn hoede gehad. “Maar ik stond vooral in de bovenbouw voor de klas.” Het contact met de kinderen is hetgene waar Ed de afgelopen veertig jaar het meest van genoot. “Ik vind het geweldig om kinderen vooruit te helpen. Het is belangrijk dat kinderen iets leren en presteren, maar plezier en dat kinderen zich op hun gemak voelen, is dat zeker ook. Het mooiste compliment dat ik als leerkracht kan krijgen, is wanneer een kind zegt dat hij het fijn vindt op school.” Veel contact Niet alleen vanwege het plezier vindt Ed het contact met de kinderen belangrijk. “Door veel contact met leerlingen kom je er als leraar achter wat een kind nodig heeft om goed te kunnen presteren. Een kind kan dat precies vertellen. Kinderen vertrouwen je veel toe. Laatst was er een leerling die samen met mij en zijn moeder de entreetoets bekeek. Hij vond die toets een rommeltje. Ik gaf hem een toets op een groter formaat. Toen was het goed. Als het goede contact met het kind de kern is, is er geen Cito-toets nodig. Het is heel eenvoudig, om kinderen te helpen, daar heb je geen veertig jaar in het onderwijs voor nodig. Geloof me, het gaat vanzelf.” ‘Ik vind het geweldig om kinderen vooruit te helpen’ Tekst Matthijs van Lierop Fotografie Jacques Worms d ’ n hadee j er 23

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=