d'n Hadeejer januari 2015

Theo en Bertha van Daal wasten bijna 40 jaar de voetbaltenues van voetbalvereniging Heeswijk. Jan van Erp vroeg Bertha in de gelijknamige kroeg, waar zij achter de bar werkte, of zij de shirtjes van de sporters kon wassen. Theo en Bertha besloten dat op zich te nemen. Zij vinden namelijk dat de vereniging mensen opvangt. Met name de jeugd, en zij willen daar ook graag hun steentje aan bijdragen. Jarenlang. Ze stoppen nu. Dat weten we, maar wat dreef hun zolang? Zij vertellen. Dat was ‘t Wassen voor een maatschappelijk doel De maatschappij In de knusse woonkamer aan de Hertog Janstraat spreek ik Theo en Bertha van Daal. Ook de zus van Theo, Anneke van Daal, woonachtig in Den Dungen met Heeswijkse roots, is er. Vertellend dat ik een stuk in d’n HaDeejer schrijf, vertelt ze dat het blad ook in haar woonplaats gelezen wordt. Vroeger heeft Theo één jaar gevoetbald. Geen sport voor hem. Toch vinden hij en zijn vrouw het goed wat de vereniging voor de maatschappij doet. Theo: “Jan van Erp kwam met het verzoek of wij shirtjes wilden wassen. Toen was dat nog wel wat minder dan nu. Er waren drie of vier seniorenteams en één of twee juniorenteams.” Bertha voegt toe: “Nu is het een hele stapel.” Destijds woonden zij achteraan in de Veldstraat en daar werden de shirts naar toe gebracht. Naar de noodruimte. Nu zijn ze met 11 senioren en 23 jeugdteams drie dagen bezig om alles te wassen. Drie hele dagen! Structuur Vele tenues werden er gewassen. Eerst aan de Veldstraat, daarna verhuisden zij naar de Kunerastraat. In de garage werkten zij volgens een vast patroon. Door de ervaring hadden zij een vaste structuur. Theo vertelt uitgebreid: “Eerst moesten we de broekjes van de shirts en sokken scheiden want de broekjes zijn wit. De shirts zijn makkelijk van elkaar te onderscheiden, omdat alles gesponsord is. Bij de mini’s kun je sommige teams bij elkaar wassen. Als de was klaar is, hangen we deze op en als alles is gedroogd, vouwen we het op en stoppen we het terug in de tas, klaar voor het volgende voetbalweekend.” Vrijwillig Op de vraag hoe lang dit alles duurde, antwoordt Bertha: “We zijn toch zeker wel drie dagen bezig om het klaar te hebben. Op een gegeven moment hebben wij de penningmeester (Joeri Dobbelsteen red.) gevraagd om een tweede wasmachine.” In tegenstelling tot de vorige penningmeester zag Joeri dat de investering nodig was. “We mochten zo maar een wasmachine uit gaan zoeken.” Een andere vergoeding vonden zij niet nodig. Na alle jaren wassen komt er nu een einde aan. Tijdens de nieuwjaarsreceptie van voetbalvereniging Heeswijk namen zij afscheid met een oorverdovend applaus. Hoe nu verder? Volgens voorzitter Peer Verkuijlen was het uniek wat Theo en Bertha 40 jaar lang gedaan hebben. Totaal zo’n anderhalf miljoen tenues! “De club heeft nu eigen faciliteiten in het gebouw met twee wasmachines en de droger komt eraan. We willen intern starten en zijn nog op zoek naar vrijwilligers. Het gaat wel om circa 400 tenues per week!” Theo & Bertha van Daal tekst Nils Vos fotografie Rene Kuijs d’n HaDeejer | 23

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=