20 | d’n HaDeejer Locaties In 1950 ontstaan als TOG (Tot Ons Genoegen). Door toedoen van enkele leden van de KAJ (De Kajotters), de Katholieke Arbeiders Jeugd, is de groep in 1960 verder gegaan als toneel en cabaretgroep De Lachspiegel. Vanaf toen mochten er ook vrouwen meedoen. Jarenlang werd De Lachspiegel vereenzelvigd met Martien Wijgergangs, die alle teksten en liedjes schreef, het decor bedacht en regisseerde. Men heeft nogal eens van locatie moeten wisselen. Speelde het gezelschap aanvankelijk in parochiehuis St. Jozef, in de jaren ’60 moest men naar Hotel Cuypers, daarna naar Limburgia (nu restaurant Negen) en de zaal van Jan van Erp en vanaf 1990 weer in het parochiehuis alias Willibrordcentrum. Onderwerpen “Op dit moment is het veel meer een collectief,” vertelt voorzitter Henk van Driel. “Vanaf 2003 worden tekst en liederen door de spelers zelf geschreven. Ging het in de jaren ’90 nog veel over plaatselijke politiek, nu gaat het meer over zaken van alledag, waar de draak mee gestoken wordt. Onderwerpen waren bijvoorbeeld de Coffeeshop, zigeunerleven, de engel van Ter Weer, de Hoofdstraat, fietsroutes, paniek op vakantie, de herindeling en lastige gemeente. Vast zijn de zogenaamde ‘vurduukskes’ en van tijd tot tijd hebben we monologen. Vanwege decorwisseling, kleding en wisseling van personen volgen we wel een vast stramien. Dat is gewoon praktisch.” Slogans De Lachspiegel speelt nu met vier dames en vier heren en veertien personen zijn betrokken bij andere disciplines van decor tot regie, kassa enz. Betsie van der Cammen is voor de derde keer regisseuse. Ger Sanders, die dus al 25 jaar meespeelt, weet zich nog mooie slogans te herinneren uit de jaren ’80 en ’90 zoals ‘Verstaand op nul’, ‘Kreg nou wè’, ‘Ut lekt nerges op’, ‘Verschil moet er zên’ en ‘‘t Moes nie meuge’. En dit jaar Cees Markus (63) Dat ligt er maar aan waar je het over hebt. Ik word blij van de mentaliteit en de sfeer in het dorp. De mensen zijn over het algemeen plezierig. Zoals hier nu ook bij de boeken- en platenbeurs. Of bij de soos, waar de vutters wat kaarten of biljarten, daar wordt ook altijd heel wat afgelachen. Gewoon menselijk bezig zijn, niet met je mobieltjes, maar gewoon de mensen in de ogen kijken. John van Tartwijk (74) Ik vind de column van Henk Habraken in D’n HaDeejer altijd erg grappig, met een spottende ondertoon. Zijn vooruitziende blik over hoe hij Heesch bij Oss wil krijgen. Maar ook DeMooiBernhezeKrant vind ik een mooie aanvulling. Waar ik om moet lachen is het probleem van de Hoofdstraat. Daar is nog steeds geen fatsoenlijke oplossing voor! Ans de Visser (62) Gelachen? Tsja, het is weer bijna carnaval, ik moet altijd lachen bij de vrolijke optocht en zo. En natuurlijk lachen bij het zingen met De Borrelnoten, waar ik lid van ben. Zowel tijdens de repetitie als bij de afterparty in De Zwaan. Dat is altijd gezellig, met wat muziek erbij. Zingen stemt je blij! En ik zeg altijd maar zo: een dag niet gezongen is een dag niet geleefd. Dorpspraat Valt er nog wat te lachen in HaDee? Dit jaar brengt Toneel en cabaretgroep ‘De Lachspiegel’ haar 65ste revue. Uniek, zie het maar eens vol te houden met elk jaar een nieuw actueel programma. Daarom is de titel van de nieuwe revue ‘Briljant’ om dit extra aan te geven, zoals een echtpaar zijn briljanten bruiloft viert. We spraken met Henk van Driel, voorzitter sinds acht jaar, en Ger Sanders, die al 25 jaar meespeelt. tekst Ad van Schijndel fotografie Lianne Gabriëls tekst Marko Konings fotografie Lianne Gabriëls Briljante voorstellingen van De Lachspiegel ‘We steken de draak met zaken van alledag’
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=