d’n HaDeejer | 29 Tien jaar terug ben ik in september 2004 uit particulier initiatief geboren met een proefje in juni en kreeg snel de stichting Dorpsnieuws in mijn wieg. D’n HaDeejer is mijn naam en ik werd luiers aangedaan door Harry, Annemieke, Jacques en Ad met even later nog een veilig strikje van Tonny, René en Monique. Vele schrijvers en fotografen gingen voor mij op pad, vergaarden veelzijdig het lokale nieuws in Ha en Dee dat vorm kreeg door jonge dames in een heerlijk kleed. En elke buurt bezorgde mij prompt in ieders brievenbus. Nu tien jaar oud ben ik altijd Dorpspraat trouw gebleven, gaf ik Henk en Toon en Harrie Droesen in hun columns steeds hun eigen wijze kans op commentaar, liet met Brug terug en maandelijkse spreuk zowel historie als het heden prettig leven en bracht met Versus, Over de grens, Een dag op pad en Import series die jou als trouwe lezer hopelijk heugden. Door mijn diepte-interviews, vijftien bijzondere hobby’s, In de familie en meer dan 100 HaDee kupkes kregen jullie als bewoner een nieuw fris gezicht. Bij HaDee@school en de kerstpuzzel vanaf 2008 was menigeen actief; ik ging met de muziek mee, zocht naar kunst, natuur en cultuur, sloopte en bouwde, pikte her en der wat politieke graantjes mee en met carnaval en kerst kocht ik jaarlijks een ander pak. In mijn tien jaar ben ik flink dikker geworden, want groeide van 28 al snel naar maatje 32 of zelfs 36 terwijl mijn taille nu meestal 40 meet. Ik ging met markt en mode mee en heb zodoende mijn jasje tussentijds aangepast in vorm en snit: eertijds door Berne gedrukt en nu door Wihabo trok ik in juli 2011 definitief een full colour pakje aan en vorig jaar kreeg mijn lijf een nieuw formaat. Ik heb nooit een krant willen zijn, neem niets over, breng geen nieuws achteraf, maak alle foto’s zelf en volg mijn eigen insteek bij elk gesprek. Al sluipt er wel eens een foutje in mijn tekst of plaat, meer dan 30 mensen zitten voortdurend op mijn huid en ook wie in mij adverteert en zo mijn grime betaalt, bleef mij altijd trouw; ik heb geen prijs verhoogd. Tien jaar lang val ik nu 3300 keer bij ieder in de bus, voel hoe nieuwe mensen aan mij schaven, proef de lezersvreugde elke laatste woensdag van de maand, en weet dat na tien jaar Annemieke ook Berry zeker net zo lang aan mijn liefste roer gaat staan. Dus beste lezer, laat je horen, laat je zien en creëer zo frisse kansen voor jezelf en voor HaDee! tekst Ad van Schijndel Tien jaar d’n HaDeejer
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=