d'n Hadeejer februari 2014

d’n HaDeejer | 31 De hofdames: een begrip in Snevelbokkenland Marieke Kerkhof (32), Janneke Pepers, helaas nog geen 30, en Astrid van den Broek (35), nog net geen 40, geven al jaren de leeftijd 29 op, gewoon voor het gemak. Marieke: ‘Toen Nicole zwanger was, hebben we haar probleem meteen opgelost en zijn vanaf het moment dat haar dochter Vera is geboren, iedere woensdag bij haar komen rikken. ‘Dit is een sport die we zelfs nog in het bejaardenhuis kunnen doen; dus we kijken best wel in de toekomst’. Astrid: ‘Het rikken gaat er best serieus aan toe. Er moet ook gelapt worden. Elke week één euro in de pot en twee cent, we werken nog met centen, de slag. Dit geld gaat allemaal in de pot voor ons jaarlijkse uitje. Waar die pot staat, zeggen we niet, ge wit mar nooit. Nicole is verhuisd van de Torenstraat naar de keet en uiteindelijk naar Beugt. Het makkelijkste is het bij haar; met popcorn en ranja komen wij de avond wel door, want as ge niks te doen het komde gewoon rikke’. Janneke: ‘We zijn ook een vruchtbaar clubje. inmiddels is het twintigste kind al op komst, maar van wie dat zeggen we niet. Er zijn pas zeven meisjes dus ons elven opvolgen kan nog niet. Tijdens het rikken hebben we het er druk mee, wie stil zit, moet een baby de fles geven’. Mutsenclub De dames vervolgen: ‘Maar er moest meer gebeuren dan rikken en zo zijn we zelf sketches gaan schrijven voor de pronkzitting. Els van de Braak had al ervaring samen met haar moeder Riek, dus zij is de voortrekker om mee te gaan doen. Daarna hebben we nooit meer een pronkzitting overgeslagen. Onze eerste keer was met Unoxmutsen op, een hoop gelal en flauwe kul. Toen is ook onze naam ontstaan. We begonnen met mutsenclub, maar tijdens het rikken ging het van ‘gij moet heffen, hoffen, hedde gij al gehofd, jaaaaaaa, hofdames, dat is het. Onze naam was geboren. Het hoogtepunt was toch wel met de kip op onze kop. Op zaterdag worden we dan beetgenomen door de Raad van Elf die iets geks doet. Bij de kip scene hadden ze het woordje kip, wat op een groot bord stond, omgedraaid. De tekst luidde: ..., het meest veelzijdige stukje vlees’. Toen wij dansmariekes waren, hadden wij voor boekingen een telefoonnummer op ons elegante broekje staan, dat was van Piet Jacobs. Wisselstring En zo is er ieder jaar wel wat, staan we scherp en nodigen onszelf altijd uit. Als vrijdag bij de pronkzitting de prins bekend is, beginnen we onze charmes in de strijd te gooien en bladen bier kado te geven, wat uiteindelijk leidt tot een etentje bij de prins thuis. Er is ook een wisselstring in omloop. Prins Bert heeft hem als eerste gekregen en heeft die de gehele carnaval onder zijn steek gedragen. Welke kleur, wie hem gedragen heeft en wat daar allemaal mee gebeurd is, blijft geheim. In ieder geval hebben we afgelopen jaar prinses Marianne niet gecontroleerd, we zijn er zeker van dat zij hem met eerbied de gehele carnaval doorgeloodst heeft. Zij is één van ons, en een hofdame behoeft geen controle. Ondanks dat we geen officiële club zijn, voelen we ons met elven een echte vriendinnenclub. Ook dit jaar zijn we weer van de partij met een verrassende dansact zonder tekst.’ Een echte vriendinnenclub dus, die moderne activiteiten afwisselt met bejaardenhuisrijpe bezigheden, een tussenfase. De hofdames, sinds jaar en dag tijdens carnaval een begrip in Heeswijk en Dinther. Het begon allemaal ruim twaalf jaar geleden met een grapje in de Zwaan. Nicole, toen nog de Mol, was zwanger en zag de bui al hangen. Huisje, boompje en geen feestje meer. Daar wisten de vriendinnen wel een oplossing voor. Tot op de dag van vandaag is er iedere week een rikavond bij Nicole thuis. tekst Marijke van Oorschot fotografie Sanne van Rozendaal, René Kuijs ‘As ge niks te doen hèt, dan komde rikke’

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=