Heeswijk, Dinther de OORLOG d’n HaDeejer | 7 10 tot 14 mei 1940 Als op die onzalige 10e mei 1940 Duitse troepen volkomen onverwacht ons land binnen vallen, zullen maar weinig inwoners van Heeswijk en Dinther vermoeden dat ze de volgende dag al met de oorlog te maken zullen krijgen! Nederlandse verdedigingsplannen om in Oost-Brabant de vijand enige tijd tegen te houden mislukken door een krijgslist van de Duitsers. Ze doorbreken de Peellinie bij Mill met een pantsertrein, waardoor die linie op slag nutteloos is. Er rest het Nederlandse opperbevel niets anders dan de Nederlandse troepen terug te trekken naar de bruggen over de Zuid-Willemsvaart. Het regiment, dat voor de verdediging van de Heeswijkse brug is bestemd, is er echter niet meer… Het is bij Mill betrokken geweest bij zware gevechten, waarbij de meeste Nederlandse soldaten zijn gesneuveld, gewond of krijgsgevangen gemaakt. Duitse verkenners hebben snel door, dat de Heeswijkse brug daardoor onbewaakt is en kiezen de brug op 11 mei als richtpunt voor de oversteek van het kanaal. Voor de tweede keer in twee dagen is een verdedigingslinie doorbroken, waardoor andere bruggen in de buurt ook in Duitse handen komen. Nog op diezelfde dag wordt er bij Veghel een noodbrug gebouwd, waarover al snel de eerste eenheden van de Duitse 9e Pantserdivisie dieper Brabant intrekken. Daarna komt ook de hoofdmacht en zijn Veghel en ook Heeswijk en Dinther het toneel van grootscheepse troepenbewegingen. Na het onverwacht snelle oversteken van de Zuid-Willemsvaart Lees verder op pag. 8 & tekst Jos Korsten fotografie Ingezonden Eind augustus. De zomer is aan zijn nadagen bezig. Het lovergroen, in de lente nog helder, fris, jong en vrolijk, lijkt moe te zijn, zat van dagen en wacht reeds op het aanstaande verval en teloorgang. Hoewel Cyrano de Bergerac nog een tijdje ronddoolt in de Kersouwe, horen de meeste vakantieactiviteiten weer bij het verleden. Mensen zijn teruggekeerd van hun vakantie en de sleurcentrifuge van het dagelijks leven draait weer op volle toeren. Goh, ik lijk wel een politicus, want ik heb nu al een groot aantal woorden gebruikt en eigenlijk heb ik amper iets verteld. Het enige wat ik meegedeeld heb, is dat het eind augustus is en daar heb ik behoorlijk wat omheen geluld. Overigens is de mededeling dat het eind augustus is ook totaal overbodig, want dat weet iedereen al. Verder kan ik over september ook wel wat clichés loslaten, zo oubollig, dat de honden er geen brood van lusten. Waar honden blijkbaar wel zin in hebben zijn kippen. Tot zondag 27 juli had ik twee grote witte kippen met van die sokken aan en een heel klein haantje, zo’n buikschuivertje, dat nooit op zo’n kip kon komen, zodat ze niks aan elkaar hadden. Die zondag zag ik twee kleine bruinachtige hondjes uit de ren komen. Ik ging kijken en zag dat die hondjes mijn hele veestapel uitgemoord hadden. Alle drie zo dood als een pier, dus ik ben nu kiploos. Het zij zo, want jammerklachten wekken zelfs dode kippen niet op. Nee de dood is niet gratis, hij kost het leven, maar Heesch bij Oss voegen kost niets. Noot van de redactie: Wie wil Henk nu eieren bezorgen, desnoods van een heuse Heesche kip? Zinloos column Henk Henk Habraken Herdenking wapenstilstand op 11 november 1944 …..drie keer ging het mis…
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=