d’n HaDeejer | 15 Wurrum noeme ze ’n stinkdier ’n stinkdier? Tis host zeker, ùmdettie zo stinke kan. Mar d’r is verskil tusse stinke en stinke. Want zo’n bist kan stinke, of héél erg stinke. Die stinkdiere komme op verskillende plòtse op de wirreld veur en ’t lekt me stèrk dè ze allemol ’t zelfde stinke. Zo worre die bisjes op die verskillende plòtse steeds anders genoemd. Zo hedde bevurbild de ‘Maleise stinkdas’. Ge kunt oew èige afvroage hoe zo’n bist dan zò stinke, want ik weet nie wè ze in Maleisije bedoele mè stinke. Tenslotte witte mar nojt mè die vrimde kulture. Of ge het ôk de ‘Chileense varkenssnuitskunk’. Nou, ik weet nie hoe ’t mè ullie is, mar ik kan zellef van ‘Chili’ ôk flink stinke. Doar kan volges men ginnen ‘skunk’ tegenop! Wij hen vruger wellis ’n huntje gehad en int begin waar ’t bisje nog nie ‘zindeluk’. Dus ik kan ùt èige ervaring vertelle dè hondepis ’n uur tege de wind in stinkt. Mar ’t huntje rook òn elleken bom dietie tegekwam wor ’n aander huntje tegenòn gepist ha. Zonder innige afkeer, of gedachtes òn stinke hiel hij er dan zun neus strak tegenòn terwijl unnen hond toch vijftig kirres beter rùikt dan ’ne mens. Nee, stinke is betrekkeluk. D’n inne vet unne knauwgum vur ’ne frisse ojjem, en d’n andere mènt dette kuilvoejer ònt knauwe is. Mense smere en spuite durèige vol me venalterante luchjes. Want ès ge zwit dan stinkte. Toch is zwéétlucht un heel netuurleke geur. En mennen bòs higgut gère ès ik zweet, marja, dè’s grif wè anders wanne. Sommigte rake zogezeet ekstra opgefokt dur ’t rùike van zwéét. Mar ge meugt gerust nor ‘nen bussel vanieje stùkskes rùike of nor ’n veld vol overdadig rùikende vùrjoorsbloeme; ge meugt overal nor rùike, behalve nor zweet. Ik zie wellis van die reklamespotjes vùr dejoderant. Dan moete ’n hallef buske greij onder oew èrm spuite en tientalle vrouwe komme op oew af gevloge ès hongerige leuwinne. Nou, ik heb dè unne keer ùtgeprebeerd. Ik ha munèige olling ondergespote mè ‘dark tempteesjun’. Mar ’t innigste wetter op men af gevloge kwaam, waar ’n olling elftal mugge. Innigste troost waar dè ’t warskijnluk vrouwkesmugge waare. Bisjes of plèntjes ùt de vrèje netuur kunne soms heel lekker rùike. Mè d’r lekkere luchjes trekke sommige plèntjes wir bisjes òn. En sommige plèntjes door meugde nie ònkomme want die zen beskermd. Mar kweetnie wè’k moet doen èster ’n beskermd bisje òn ’n beskermd plèntje sti te knauwe. Dan brikt ’t zweet me ùt. ToKo Zwéétlucht column Toon Officieel doet Albert het wat rustiger aan maar hij is nog elke dag in het bedrijf. “Ik ben niet de eerste ’s ochtends, maar vaak wel de laatste ’s avonds,” zegt hij. Hij komt fluitend naar het werk en gaat zingend naar huis. De kinderen zijn er blij mee: “het is fijn dat we bij ons pap terecht kunnen voor advies en zijn ervaring te kunnen koppelen aan de tegenwoordige tijd,” zegt Mariëlle. Albert en José maakten de opmars van de auto helemaal mee. Het bedrijf is in stapjes gegroeid. Soms kwamen er andere merken in de belangstelling of wilden mensen een auto in een lagere prijsklasse. “Dan moet je kijken hoe je daar aan kunt voldoen zonder in te boeten op kwaliteit,” zegt Albert. Het bedrijf is altijd vooruitstrevend geweest. “De focus moet op de toekomst liggen. Je neus zit aan de voorkant, die zit daar niet voor niets. Volg die neus en het komt goed. Je hebt er niks aan om terug te kijken,” vindt Albert. Prijs Om in contact te blijven met de klanten moet ook het contact met de medewerkers goed zijn, vinden de dames. Beide directeuren vinden het ook belangrijk om ‘mee aan te pakken’. Op hun visitekaartje is geen functie vermeld; dat vinden ze niet belangrijk. “Soms word ik aangezien voor de koffiejuffrouw of een administratief medewerker,” vertelt Janita. “Ik heb daar geen probleem mee; als het gevoel maar goed is”. Mariëlle en Janita benadrukken dat ze heel blij zijn met hun medewerkers. Gezien de vele lange dienstverbanden lijkt dat gevoel wederzijds. “Onze medewerkers hebben een enorme binding met het bedrijf en dat vinden we fijn, want zij zijn toch ons belangrijkste kapitaal,” zegt Mariëlle. Vrije tijd “Sommige mensen denken dat je met een eigen bedrijf veel meer vrijheid hebt dan een medewerker in loondienst, bijvoorbeeld als het gaat om het opnemen van een vrije dag. Maar je neemt die vrijheid minder,” zegt Janita. Er wordt dan ook –met plezier– veel gewerkt in huize Hurkmans. Toch is het bedrijf bijna nooit onderwerp van gesprek tijdens familiebijeenkomsten. “Dat zouden onze partners ook niet accepteren,” zegt Janita. “Er zijn nog zoveel andere leuke dingen om over te praten of om te doen.” Op vakantie gaan bijvoorbeeld. En dat geldt niet alleen voor de zussen; broer Bart houdt ook van vakantie vieren en is dat op het moment van het interview ook aan het doen. Die reislustigheid hebben ze niet van hun vader. “Ons pap blijft het liefste thuis,” zeggen Mariëlle en Janita. Albert knikt instemmend. Vervolg pagina 13
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=