d'n Hadeejer oktober 2013

Een Deen sla je niet zomaar aan de haak Over de grens Denemarken Heey Heeswijk-Dinther! Ik ben Lisanne Verschuren, 22 lentes jong, en kom uit de Laverdonk in Heeswijk-Dinther. Ons pap en mam hebben vele jaren een varkensbedrijf aan huis gehad in de Laverdonk. Daarnaast hadden ze een locatie in de Pater van den Elzenstraat. Momenteel is ons pap nog steeds varkensboer, maar zijn onze beesten verhuisd naar Zijtaart. Deze achtergrond in de varkens heeft er echter toe geleid dat ik, geheel tegen mijn eigen verwachting in op 16-jarige leeftijd, aan Wageningen University de opleiding Dierwetenschappen ben gaan studeren. Deze studie focust zich op vrijwel alles wat de veearts/ dierenarts niet doet, zeg ik altijd voor het gemak. Momenteel zit ik in mijn tweede jaar van mijn Master Animal Sciences (vervolgopleiding van Dierwetenschappen). In mijn eerste jaar heb ik mij gespecialiseerd in genetica. Echter, ik ben afgelopen jaar aangenomen voor een Europese Master in diervoeding. Dit houdt in dat ik de helft van mijn twee jaar durende Master in het buitenland doorbreng. Afgelopen september is het grote avontuur begonnen met een 10 uur durende autorit naar het hoge noorden: Denemarken. Ik studeer momenteel aan Aarhus University in, jawel, Aarhus. Mijn vakken focussen zich op de stikstof- en fosforcyclus, de dierlijke productiesystemen hier in Denemarken en diervoeding. Dit heeft in het begin van mijn periode hier vooral geleid tot uitstapjes naar bedrijven in de omgeving van Aarhus. Zo hebben we een biologisch kippenbedrijf gezien, een biologisch koeienbedrijf, een conventioneel varkensbedrijf, een experimenteel varkensbedrijf én een experimenteel nertsenbedrijf. Vooral dit laatste was voor mij bijzonder om te zien, vooral omdat in Nederland het debat over nertsenbedrijven nog steeds gaande is en er geneigd wordt om nertsenfokkerij toch echt te verbieden. Dit is in groot contrast met Denemarken, aangezien ze hier erg trots zijn op hun nertsenfokkerij. De manier waarop de dieren hier gehouden worden, was voor mij een echte eye opener in de positieve zin. Over het algemeen zijn de Denen trotser op hun boeren dan de Nederlanders en omdat ze hier in Denemarken ongeveer 1/3 van de bevolking hebben op ongeveer dezelfde hoeveelheid land, is in Denemarken veel meer ruimte voor de agrarische sector. Toch is Denemarken in veel opzichten hetzelfde als Nederland. Het regent hier regelmatig en je kunt het weer wel checken van te voren, maar gegarandeerd dat het zich niet aan de voorspellingen houdt. Ook houden Denen net zo veel van fietsen als Nederlanders, zelfs ondanks dat ze hier wel heuvels hebben. Regenjasje aan, laarzen aan en hup, op de fiets. Wat de Denen ook net zo goed kunnen als Nederlanders, is feestjes vieren. In de eerste week dat ik in Aarhus was, was er een groot festival gaande door het hele centrum van de stad. Aangezien mijn Engelse huisgenootje en ik in het midden van het centrum wonen, konden we volop mee genieten van dit festival. De eerste week van mijn buitenlandse avontuur heb ik dan ook maar weinig studieboeken gezien. Over het algemeen beginnen de feestjes hier pas na 12 uur en kunnen de Denen net zo goed zuipen als wij Nederlanders, misschien zelfs nog wel een tikkeltje beter. De keerzijde van dit alles is, dat de Denen veel geslotener zijn en ze deze hoeveelheid alcohol ook echt nodig hebben om een beetje te kunnen socializen met onbekenden. Een Deen sla je dus niet zo maar aan de haak. Dit heeft er toe geleid dat ik tot nu toe vooral met mijn vaste groepje internationals op stap ga. Er bestaat één algemeen geaccepteerde uitspraak over Denemarken en helaas kan ik niks anders dan die bevestigen: Denemarken is namelijk in vrijwel alles duurder, zelfs de H&M. Maar het land is zijn prijs zeker waard. Tot snel! Lisanne Verschuren (22 jaar) studeert aan de Aarhus University in Denemarken d’n HaDeejer | 27

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=