d’n HaDeejer | 25 Hard werken De winkel was zes dagen per week open (dinsdags gesloten, maar ‘s zondags tot 12.00 uur open). Alles was nog los te koop en moest uit grote zakken of bakken geschept worden in papieren (punt)zakken en worden afgewogen. Het was al een vooruitgang dat men van tevoren zakken van een kilo en een pond kon maken en die kon klaar zetten. Gerrie bediende de klanten in de winkel, Toon deed zijn rondes en zorgde dat de boodschappen thuis werden bezorgd. ‘s Avonds moest de winkel worden opgeruimd, aangevuld en netjes gemaakt voor de volgende dag en wachtte ook nog de administratie. Vakantie en vrije dagen kende men amper. Toen hun oudste zoon geboren werd, kwam de zus van Gerrie in de winkel helpen, maar acht dagen later stond Gerrie weer zelf achter de toonbank. Het werk loonde Het ging niet slecht. In 1965 werd een stuk van het magazijn bij de winkel getrokken. Die klus werd in één nacht geklaard. Spullen eruit, afbreken en opbouwen, spullen er weer in. En de volgende morgen was de zaak weer gewoon open. In 1971 (acht jaar na de opening) kon men zelfs overgaan tot de bouw van de “grote” winkel. Naast het huis was nog plaats en daar bouwde men een winkel van 11 meter langs de straat en 25 meter diep. Die winkel, het werd een GG Markt met een zegelsysteem (GG = Groeiend Geld), begon al een beetje op een huidige supermarkt te lijken. Tot het eind kon de familie Klomp daar uitstekend de kost verdienen. In 1983, bij het 20-jarig bestaan, vond er nog een interne verbouwing plaats, zodat het een échte supermarkt kon worden. En in 1988, toen had de winkel dus precies 25 jaar in de Dintherse gemeenschap gefunctioneerd, besloten Gerrie en Toon te stoppen. De winkel werd verhuurd en er kwamen twee winkels in, een kaaswinkel en een groentewinkel. Het noodlot Toon en Gerrie hadden nooit vakantie gehad, maar nu hadden ze de tijd. Ze planden hun eerste buitenlandse reis naar Lourdes. Maar het noodlot doorkruiste hun plannen: bij Toon werd in november 1989 longkanker geconstateerd. Gerrie verpleegde hem zoveel mogelijk thuis. En na een ziekbed van 4,5 jaar overleed hij in mei 1994. Gerrie heeft de reis naar Lourdes alsnog ondernomen met een vriendin in 1996. En bij toeval ontmoette ze daar Nicki Ambrosius, een Indiase Norbertijn, die werkte in het ziekenhuis van Jan van Schijndel. Vanaf dat moment is ze betrokken bij het werk van de Norbertijnen in dat ziekenhuis. Ze is al verschillende keren naar India geweest en spant zich in om met name gelden te verzamelen om dit werk mogelijk te maken. Met father Ambrosius en Indiase vrouwen die breien leren. Toon en Gerrie Klomp De eerste winkel, zoals die in 1963 werd betrokken. Goed is te zien dat er rechts van het huis nog een onbebouwd perceel lag.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=