IntervIew met eugène van Bouwdijk BastIaanse, eIgenaar van Landgoed ZwanenBurg Stempel Hij voelt het als een opdracht Huize Zwanenburg (in de volksmond ‘ut kustilleke op Beugt’) en het daarbij behorende landgoed in goede staat te houden. Verschillende restauraties zijn al achter de rug. Ook de aanpalende boerderij is laatstelijk in zijn geheel gerestaureerd. “Als een van de schakels in de familiehistorie wil ik het geheel later weer in goede staat overgeven aan de volgende generatie. En dat is leuk om te doen. Ik kan mijn stempel op het geheel drukken. Natuurontwikkeling op het landgoed is hier ook een belangrijke factor in. Wat voor bomen zet je, en waar? Er moet een patroon in zitten. Langs de Aa hebben we een stuk grond met voorheen een agrarische bestemming, nu is het voor natuurbegrazing geschikt gemaakt. Er lopen Brandrode koeien, een rundsoort welk vroeger in deze omgeving het meest gehouden werd.” Zijn blik reikt verder dan Zwanenburg. Eugène is een van de initiatiefnemers van de natuurontwikkeling van het Aadal. “In samenwerking met Waterschap, Brabants Landschap en gemeente is het doel vanaf het landgoed tot aan Berlicum deze natuurbegrazing tot stand te brengen. Daarbij moeten de doelstellingen van de boer en het natuurbeheer gelijk lopen, beide partijen moeten er voordeel uit halen. Door begrazing heeft het waterschap minder onderhoudskosten. Van deze bezuiniging wordt de boer gecompenseerd. verBaZIng Hij woonde voor zijn werk een jaar in Estland en drie jaren in Suriname. Geen standaard klussen. “Ik verbaas me vaak over het kuddegedrag van mensen. Ik hou juist van de dingen die niet standaard zijn. Estland en Suriname zijn daar mooie voorbeelden van. Estland zat nog volledig in de Sovjet sfeer. Eigendom bestond niet. Geen privésector, niets. Banken waren in handen van de staat. In opdracht van de EG heb ik namens de ABN daar de organisatie op me genomen van het hoofdkantoor van een lokale bank. In Suriname zat ik in de directie van de Surinaamsche Bank, een dochteronderneming van ABN-AMRO. Het was in de tijd van de Binnenlandse Oorlog. Volslagen armoede heerste er. Zelfs mijn tandpasta moest ik importeren.” bOnuSSen De bonuscultuur binnen het bankwezen staat op zijn zachtst gezegd behoorlijk ter discussie. Hoe het zover heeft kunnen komen, daar heeft Eugène een duidelijke visie over. “Voorop gezegd heb ik niets tegen bonussen voor de gemiddelde bankmedewerker. De enorme bonussen voor de topmanagers, daar ben ik een fel tegenstander van. Als je vroeger met mes en vork kon eten en van een ‘gegoede’ familie kwam, dan kon je het al ver schoppen als bankier. Dat was het andere uiterste en ook niet goed natuurlijk. Nu komen die mensen aan de top die de meeste omzet maken. En dat zijn niet altijd de netste mensen. Daar moet je veel ellebogenwerk voor doen. Ze zitten er vaak niet voor het bedrijf maar voor zichzelf. Het wil er bij mij in elk geHij komt uit een geslacht van Zeeuwse marineofficieren en later artsen. Als kind wilde hij vuilnisman of clown worden. Maar werd na zijn rechtenstudie bankier. Via ABN, ABN-AMRO nu bij Van Lanschot Bankiers. Noemt zichzelf een projectman, een pionier. Wil niet te lang eenzelfde ding doen. Eugène van Bouwdijk Bastiaanse (58, Ginneken, Breda) woont samen met zijn vrouw Petruscha en kinderen Otto, Florentine en Marius op een van de mooiste plekken van HaDee. Landgoed Zwanenburg. Tekst: Rene van der Pas Foto’s: Lianne Gabriels Bankier, gildebroeder, pionier en natuurbeschermer HaDeeinterview 18 | mei 2012
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=