column Henk Eind november. Het is de tijd van gevallen bladeren, van pepernoten, taai taai en chocoladeletters. De tijd van “hoor de wind waait door de bomen” en “hoort wie klopt daar kinderen”. Gisteravond heb ik mijn schoen gezet met daarin een verlanglijstje, waarin ik Sinterklaas vroeg om wat inspiratie voor deze column. Maar toen ik vanmorgen vol verwachting mijn schoen opzocht, trof ik hem leeg aan. Zelfs het briefje was verdwenen. Dus wist ik, bij gebrek aan inspiratie, niet waarover ik moest schrijven. Plots dacht ik aan wat P. Valéry ooit schreef: “Inspiratie is de hypothese die de schrijver beperkt tot de rol van waarnemer”. Daarom bladerde ik wat mismoedig door de vorige HaDeejer. Ik zag dat het Clemenskoor veertig jaar bestaat, wat duidelijk te zien is aan de zangers en zangeressen. Maar nee, inspiratie kreeg ik daar echt niet van. Een paar bladzijden verder zag ik “HaDee kupke, Cees Markus”. Nou, dacht ik, als Cees een kupke heeft, wil ik wel eens een kop zien. Nee, zelfs het uit de kluiten gewassen kupke van Cees Markus kon mij niet inspireren. Maar zelfs ook Sinterklaas met zijn Zwarte Pieten kunnen mij dit jaar niet inspireren. “Wat komt de Sint eigenlijk doen?” vroeg ik mij af. Hij kan veel beter in Spanje blijven, want daar is hij harder nodig. Of anders naar Griekenland gaan, want daar zitten ze om een Sinterklaas te springen. Ook de gemeentepolitiek inspireert mij helemaal niet. Nee, door de fusie van Bernheze met Maasdonk onder de nieuwe burgemeester wordt het in HaDee volgens mij een echte JanBoel. En Heesch dan? Heesch past echt heel mooi bij Oss. Henk Habraken Inspiratie Aneb die door Hibak “tante” wordt genoemd, gaat 4 dagen per week naar de Nederlandse les in Veghel bij de Leijgraaf. Tante Aneb vindt de Nederlandse taal erg moeilijk. Ze luistert heel goed, ze doet goed haar best. Enkele woorden Nederlands spreekt ze. Hibak praat eerst met haar tante in het Somalisch. Daarna geeft ze antwoord op de vragen. Hibak doet het woord. Zij en haar tante hebben een Nederlands en een Somalisch paspoort. Bedirschool Toen Hibak in Heeswijk-Dinther kwam, is ze naar basisschool het Palet gegaan. In groep 3 en 4. Nu gaat ze naar de Bedirschool in Uden. Een school met een islamitisch karakter. Daar heeft ze nieuwe vriendinnetjes gevonden. Ze wordt met een taxibusje gehaald en gebracht. Vooral rekenen doet Hibak graag. Ze haalt meestal goed op haar rapport. Ze heeft een eigen kamer waar ze haar huiswerk maakt. Ze vindt het heel leuk wonen, aan de Bovenmeester. De speeltuin is vlak bij en ook de speelgoedwinkel op het plein midden in het dorp vindt ze heel fijn. Ze komt er graag. Hibak wil graag dokter worden. Mensen beter maken vindt ze een goed doel. Op tv kijkt ze veel naar programma’s met dokters. Ze denkt dat als ze 24 jaar is, dat ze dan klaar is met haar studie en dat ze dan dokter is. Soms gaan Hibak en tante Aneb naar de moskee in Veghel. Niet vaak. Alleen bij feesten, zoals het Offerfeest en het Suikerfeest. Op de vraag aan tante Aneb waarom ze een boerka draagt, antwoordt Hibak na enig overleg: “Daar geeft ze geen antwoord op.” Hibak is op 1 juli 2003 geboren in El Harar in Somalië. In mei 2008 kwam ze naar Nederland. Ze ging bij haar vader wonen, die toen al hier verbleef. De moeder van Hibak is dood. Hibak weet niet wanneer en hoe dat is gebeurd. Haar vader trouwde hier met Aneb, die samen met Hibak naar Nederland kwam. Hij scheidde weer van haar, toen hij een andere vrouw leerde kennen. Hij woont in Dordrecht. Hibak wil niet bij vader wonen en is met Aneb vanuit Deventer naar Heeswijk-Dinther verhuisd. Soms komt de vader van Hibak hier een dag op bezoek. In de vakantie gaat Hibak naar haar vader. Daar ziet ze ook stiefzusje Eman en Asma, haar stiefbroertje van twee maanden oud. Tekst en foto’s: Jacques Worms Import over Hadee 7 | november 2011
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=