d'n Hadeejer februari 2010

Tekst: Ad van Schijndel Foto’s: Trudy van de Wetering Gezocht De karneval zit er wir op. Mar ’t waar ginne gewone karneval dizze keer. Alles waar anders. De pronkzitting in ‘de rooi meule’ waar pikant. Wel skôn hor, die dansende grietjes in skôn pèkskes mè d’r been ùmhôg. Diejen ‘Kan-Kan’ meuge ze van men gerust vort ellek joar doen. Veul skonner dan die auw grijs prinse die zowè niks mer ùmhôg krège. Zellefs diejen fezantestart op durren hoewd hengt ùmlig. En zo han we unne prins ùt Losbroek. Des eik ôk vrimd. Int Snevelbokkelaand unnen Zandkruier ès prins.Unnen brokkemaker ôk nog. Bè d’n uursten deun wier d’r letterluk ùt ’n aander vatje getapt; ’n Dinthers vatje. Jan van Erp waar ojt ’t walhalla vur karnevallend HD. Nou ginge sotteris alleen de tapkroantjes ope en konde kèke nar ’n dil auw knoke verkleed ès moterrèjers. D’n optocht, nou ja doar zal ik niks van zegge. Dè hadde zellef kunne zien en kunde ôk nog bekéke in dees blojke. Ojt konde noa d’n optocht kéke nar Dikke Lejo of Trudie Immergeil. Nou hen ze de wilde wijve, die eik best rustig zen. Ok hebbik bobbende bobbers gezien en doarnoa waar de foute oavend best gewoon. El Moto waar olling foetsie en immol in d’n ollie konde tillevisie kéke. En volges de berichte zen ze bè ’t kwallebal in de hei zo’n bietje bezig mè de lesten deun. En zo kan ik nog wel ’n tètje durgoan. Ja, ik kan ôk nog wel wè zegge over venalterante gebeurtenisse vant afgeloape joar in HD. Mar des meer iets vur tonproaters. En die waare d’r dees jaor gin. Teminste nie ùt ons èige durp. Dès toch ôk wè. Zender in hil HD gin zeverkleppe of zwetsballe? Kik, detter ellek joar unne nèje prins kùmt dè’s zeker. Of unnen prinses zô miskien ôk nog ojt kunne. Tegelijk mè ’t zuuke nar unnen nèje vorst van Snevelbokkerijk kunne we ôk zuuke nar unnen nèjen tonproater. Makter vur men part unnen telentejacht van zo ès ‘HD’s next tonproater’, ‘HD has got humor’ of ‘de nieuwe Henk Habraken’. Ik denk dè de organisasie van dees blad best ’n prijsje ter beskikking zo wille stelle. ’n Onmoedigingsprijs vur wie in de ton krùpt. Mè alle respekt, mar ik vèin ’t niks, die buitendùrpse grappemakers mè de pronkzitting. Ik heb mè de karneval zat gehurt. Mense die moppe vertelle, grappe make, zwetse of leuke anekdotes vertelle. Ollemol ‘tonwaardig’. Mar wie o wie krùipter volgend joar in de ton? ToKo mooieplekjesinHaDee (2) Een groot jong bos langs de Leijgraaf Toen Toine van der Heijden besloot te stoppen met boeren, heeft hij zijn grond niet verkocht, maar daar een groot bos van gemaakt. In 2004 is het bos met een oppervlakte van 11 ½ hectare aangeplant in samenwerking met Bosgroep Zuid, een coöperatie van bosgrondeigenaren. “Landbouwgrond omzetten in bosgrond ligt natuurlijk niet lekker bij de boeren,” vertelt Toine, “maar ik heb er nog steeds geen spijt van. Het is heerlijk, zo’n bos achter je achterdeur. En vanwege de waardevermindering krijg je subsidie. Een voorwaarde was o.a. dat er een kikkerpoel kwam en een paaiplaats als zijarm van de Leijgraaf.” Totaal zijn er zes jaar geleden 35000 bomen geplant! Veel eiken en beuken, maar ook de harde en zachte berk, de grove den en de lariks. Verder diverse wilgen, tamme kastanjes en wat els en es. In het algemeen is het gebied vrij laag met enkele glooingen en daar is bij de aanplant rekening mee gehouden. Er zijn twee hoofdlanen en enkele zijpaden die vrijwel elke week gemaaid worden zodat je er heerlijk kunt wandelen. “Langs de zijkanten van de paden moet wat onderhoud gepleegd worden om ze open te houden, maar verder laten we de natuur zijn gang gaan,”zegt Toine. “Pas over 20 jaar moet er flink onderhoud gepleegd worden. Eerst moeten de bomen die nog geen twee meter van elkaar staan, de hoogte in. We zien met name nu in de sneeuw regelmatig sporen van vossen en reeën.” Het bos is opengesteld voor publiek en ligt achter het bedrijf van Toine van der Heijden, dus achter Hopdesign. Laten we dit bos dus voortaan het hopbos noemen. Natuur en kunst gaan in dit hopbos prima samen. Er is al vijf keer een kunstcamping gehouden, waarbij kunstenaars kunst en natuur integreren. De stichting ‘13 hectaren’ is weer actief en van eind mei tot begin juli is er de volgende expositie. Het hopbos is toegankelijk vanaf de Leijgraaf. Het is een echt voetgangersgebied, dus niet voor mountainbikers en crossers. Een mooi stukje natuur met een eigen ontwikkeling. Kennen wij onze eigen omgeving? Waar zijn mooie plekjes om een uur te gaan wandelen? En wat groeit en bloeit daar? Dat vroegen wij ons af en samen met de deskundigen van het IVN gaan we een aantal fraaie natuurplekken in Heeswijk en Dinther bezoeken. Want wie geniet van zijn eigen omgeving, zorgt ook dat die in tact blijft en niet vervuilt. Deze keer gingen we in de Meerstraat net voor de Leijgraaf rechtsaf en komen dan een stuk verder in een groot nieuw bos. column Toon Pad door het Hopbos 13 | februari 2010

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=