d'n Hadeejer november 2008

Na uitvoerig onderzoek te hebben gedaan naar de haalbaarheid van een tweede brood- en banketwinkel in HaDee, besloten Rien en Hanneke van Doorn uit Sint-Michielsgestel de stap te wagen. Het echtpaar heeft al drie zaken, in Schijndel en Gestel, waar tevens de bakkerij gevestigd is. Het bijzondere aan Van Doorn is dat hij alles zelf bakt. “Dat is ook een van de vele eisen die gesteld worden om als Ambachtelijke Bakker te mogen werken. Een andere eis is dat het brood iedere maand gekeurd wordt en minstens een 7 moet halen”, aldus Rien, die het pand van slijterij ’t Huukske omtoverde tot een ruime bakkerszaak. Van Doorn verkoopt een uitgebreid assortiment aan brood en banket. “Het is niet zo dat ergens de nadruk op ligt”, zegt Hanneke. Toch heeft de bakkerij met enkele producten al de nodige faam verworven. Het Fijn Lijntje bijvoorbeeld, een koolhydraat-arm brood zonder zetmeel dat bijzonder geschikt is voor diabetici. Of de Bernebol, die Rien speciaal voor HaDee fabriceerde, maar inmiddels mag de ‘alles-in-één-bol’ zich al verheugen in belangstelling van de andere bakkers. “Gewoon, omdat ie lekker is”, zo klinkt het nuchter. Sinds deze week is Dikke Dries te verkrijgen, een lekkernij die alleen rond Sinterklaas te koop is. “Speculaas, spijs, alles zit erin. Gelukkig maar dat er veel echte snoepers in Heeswijk-Dinther wonen”, lacht Hanneke. Zakelijk Bekeken Fijn lijntje, Dikke dries, Bernebol. Het zijn de bijzondere namen van producten die te koop zijn bij bakkerij Van Doorn aan de Hoofdstraat. Het is slechts een klein deel van het uitgebreide brood- en banketassortiment van de ambachtelijke bakker die begin oktober de vierde vestiging in HaDee opende. Om 17.00 uur gingen mijn vrouw en ik mopperend met de auto naar een uitvoering van Evita in Den Bosch. Vrouw was knorrig om haar stomme bekeuring voor het net iets te hard scheuren over de A50 en ik ook. Op de parkeerplaats stond een parkeerautomaat heel gulzig te doen, na 8 euro ingeslikt te hebben boert het een ticket uit, we mogen tot 22.45 uur van het apparaat. Op weg naar de V&D lokten allerlei winkels met de allerlaagste prijzen vrouw naar binnen, 20 euro voor een zwarte werktrui is niet veel. Na een half uur passen en meten verhuisde 20 euro van vrouwtjes portemonnee naar de kassa van de klere(n)winkel. In de V&D kwamen beneden alle geuren je tegemoet die je altijd zo hongerig maken. Hunkerend zwoegen we via de roltrappen naar boven naar het restaurant. Mmmm, een heerlijk groentesoepje dan maar! Het plonsde heerlijk in onze knorrende magen. Tijdens het soeplepelen passeerden allerlei mensen met dampende borden met vis en wokgroente. We bestelden dat ook en mochten zelf groente in een bakje doen. We keken goed rond, geen bekenden, vlug nog een kopje erop, schuldig gulzig maar tevreden gaven we het bakje af en wachten ongeduldig totdat het klaar gewokt was. Heb ik het mis en staat daar het personeel tegen elkaar te kletsen dat wij te veel groenten hadden opgeschupt? Ach, eigen schuld met hun bewust gekozen veel te kleine bakjes. Daarna onderweg nog snel een ijsje scoren. Ik wou stoer drie bolletjes ijs bestellen, toch maar twee en die pasten er met wat persen maar net in. Met plakkerige monden en handen kwamen we in het theater aan. Vijftien minuten voor aanvang! Snel ijshanden wassen, zenuwplassen en op naar de zaal. We hebben geluk! We zitten hier akoestisch gezien op de meest ideale plaatsen. De balkonmensen keken jaloers knikkend naar ons! Let the show begin! Het werd donker, spots gingen aan, Evita werd in een kist afgevoerd. Gestorven. Het vrolijkste moet nog komen, dacht ik toen. Gelukkig was dat ook zo. Don’t cry for me, het was een mooie musical! Een mooie musical in mei Tekst: Annemieke van der Aa Foto: Trudy van de Wete’sring Van Doorn: ambachtelijke bakker aan de Hoofdstraat Tekst: Jos Dortmans 31 | november 2008 Hanneke en Rien in hun nieuwste bakkerijzaak in HaDee

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=