13 Drinke Wè zo’n we moete doen, ester gin drinke waar? Gekke vroag mar stelt oeweige veur. Nerges gin drinke op hil de wirrelt. Of alleen wôtter dan. Vurderest gin dinger ès sjerrie kook lajt, oranz mikst fruut of ajs tie. In elk geval zôk dan, ès k dur t bos loop, gin tientalle blikskes en fleskes vèine. Blikskes en fleskes die felgekleurd zèn, en gruwelek opvalle ès ze erges ligge wor ze nie heure.Mistal raap ik ze op ôk nog. Dan loop ik doar te lôpe mi ’n enkelde blikskes in m’n haand. En dan ziek daander mense kèke en ik heur ze dan denke “dôr lupter wir zô inne die hier aalt die blikskes nèrgojt.”Dè terwijl t juist andersùm is. Of kola. Op hil de wirrelt ginnen kola mèr. Hoe zô dè zen vur de mensheid? Zie mar is te overleve zonder kola. Ik wet dè Amerika in d’r voedselpakkette ôn de derde wirrelt kola douwe.Want dè die mense niks te éte hebbe, is al errug zat, mar zonder kola: dè kan echt nie! Zô waar ik ’s op vekansie in Meksiko. Komme we doar ‘in de middel of nerges’ ôn bè n durpke. Erme menskes doar die leve in krakkemikkige hutjes en verkoope steentjes die ge doar mè duuzende op de grond ziet ligge. Stroom is er nie in hil ’t tùrp. Mar toen ’t donker waar geworre zaag ik toch licht brande. En ’n groot licht ôk nog! Bleek ’n reklamebord te zen van kola. Dè is toch nie te geleuve. Ik ha ekkes ùtgeteld dè die mense ongeveer twintig steentjes moesse verkôpe vùr 1 blikske kola. Mar dè is dan wel kauw(!) Zô’n d’r nog lande op de wirreld zen wor ze gin kola kenne? Mar trug nar ’t bos. Toen ik doar wir is unne keer liejp rapte ik wir ’n blikske op. Ik zaag nog iets anders ligge en dè rapte ik ôk op. ’t Waar ’n auw munt. Ikke gauw nar huis ùm dè muntje skôn te poetse, want ’t waar misskien wel ’n gauwe muntje. En dor zôk miskien nog geld vùr kunne beure. Ikke poetse op dè muntje mar ik kréég ’t nie skôn. Toen docht ik ôn kola. Roest lost nameluk op in kola, kunde noagôn wè’t vur rommel is. Mar goewd, ik gojde dè muntje in ’n tèil mi kola en sliep ‘r ’n naachje over. Smèrges ’t ùurste wèrek kèèk ik nar mèn muntje. De roest waar deraf en ik kon zien wè ’t waar. ’t Bleek ’n dùpke van ’n fleske. Van ’n kola flèske ôk nog! ToKo Er zijn nogal wat bijzondere straatnamen in Heeswijk en Dinther. Samenmet heemkundekringDeWojstap ging de HaDeejer op zoek naar enkele betekenissen en dook in de archieven. Op zoek naar de toponiemen, de veld- en straatnamen. Deze keer de Doctor Heijmanstraat. Deze zijstraat van de Clemens van den Bergstraat is zo genoemd bij raadsbesluit van 9mei 1985.Thomas A.J.C.Heijman (dr. Hugo Heijman, O.Praem) is geboren op 2 mei 1890 te Schalkwijk (nu gemeente Houten bij Utrecht). Hij studeerde voor onderwijzer aan de Gregorius kweekschool in Utrecht en werd in 1918 in de Abdij van Berne tot priester gewijd. Hugo studeerde aan de katholieke universiteit van Freiburg (Zwitserland) geschiedenis. Hij sloot zijn studie daar met een “summa cum laude” af en werd daarna archivaris aan de Abdij in Heeswijk; hij was tevens leraar geschiedenis aan het gymnasium. Hij nam deel aan de oprichting van het Heeswijkse openluchttheater. Hij was bestuurslid van het Provinciaal genootschap en had een belangrijk aandeel in de oprichting en inrichting van het Openluchtmuseum in Arnhem. Verder had hij grote belangstelling voor het Brabants Heem en schreef daar vele stukjes over in De Brug en andere bladen. Hij overleed op 11 juni 1962 te ‘s-Hertogenbosch. Uit: Bernensia VIII PK Dr. Heijmanstraat Foto: René Kuijs
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=