19 dezelfde richtpunten en voelden elkaar goed aan. We waren gewoon eerlijk naar elkaar en hebben ons nooit afgevraagd waarom dit nu juist ons moest overkomen. Mijn leven is toen helemaal veranderd. Maar ik kan de dingen wel een eigen plekje geven, anders zou het je blijven achtervolgen. Het houdt me nog wel elke dag bezig, maar dan bedoel ik het niet negatief. Soms loop ik buiten over bepaalde dingen te denken, die ik dan later in een schrift schrijf. Ik vind het fijn om iets van me af te schrijven. Het is goed als je over de dood kunt schrijven of erover kunt praten. In de kamer staat een tafeltje met een Mariabeeld en een foto van Ria erop. Daar brandt elke dag een kaarsje en soms ga ik daar in een stoel zitten en praat met Ria. En dan gaat het er niet over dat ik een moeilijke dag heb gehad of zo, maar vertel ik gewoon de dingen van alle dag. Nu ben ik ook huisman, kok, wasvrouw, poetsmachine en noem maar op. Het lukt me heel aardig, alhoewel ik eenmaal in de twee weken wat hulp krijg. Maar ik heb nog steeds geen gordijnen gewassen, die daarna een halve meter gekrompen waren. Ik probeer van alles, want ‘kan nie en ken nie’ liggen bij mij op het kerkhof. Ik heb geen medelijden met mezelf, want er zijn altijd nog gevallen die erger zijn. Je moet alles positief bekijken, niet negatief en zwart. De zon schijnt elke dag opnieuw, ook voor mij.” Je hebt niet één maar vele hobby’s? Mannenkoor: “Ik ben 40 jaar lid van het mannenkoor in Dinther. Elke zondag naar boven om te zingen betekent 30 treden heen en 30 terug x 50 weken x 40 jaar = 120.000 ‘trepkes’ geklommen.” Vlaggen : “Hoog in de toren, uit de bovenste raampjes heb ik vaak vlaggen uitgehangen bij gelegenheid van gildenmissen of kerkelijke feesten. Dat betekende 235 treden heen en 235 terug over die lange gammele leren, die er vroeger nog in stonden.” Gilde: “Vorig jaar ben ik gehuldigd omdat ik 40 jaar lid was van het gilde. In het verleden heb ik o.a. het Barbarabeeldje gekapt en de koningsborden gemaakt.” Museumboerderij: “Sinds 6 jaar ben ik gids in de museumboerderij. Het is hartstikke mooi om de mensen te vertellen hoe er vroeger op de boerderij werd geleefd. Ik kan dan ook nog praten uit eigen ervaring.” Bidprentjes: “Al meer dan 30 jaar verzamel ik bidprentjes van mensen die hier geboren zijn en gewoond hebben. Ik denk dat ik er 8 à 9.000 op familienaam heb gesorteerd en gebundeld.” Plakboeken: “Als je in mijn plakboeken bladert is het net alsof er een film aan je voorbij gaat over het mooie Dintherse leven van vele, vele jaren.” Kerk: “Ik ben een van de personen die het kerkhof op orde houden. En enkele jaren terug heb ik het calvariekruis gerestaureerd. Ook verschillende beelden in de kerk heb ik eens gerestaureerd en vele andere dingen opgeknapt. In de kerk hangen twee grote borden met de namen erop van alle pastoors die er in Dinther zijn geweest. Hier hebben heel veel uren schilderwerk in gezeten en ik denk dat dit het mooiste werk is geweest dat ik gemaakt heb. Als iemand begraven wordt, zorg ik ervoor dat er dezelfde dag nog een eenvoudig kruis op zijn graf staat, met naam en datum. Dat blijft staan tot de definitieve zerk komt.” Broodbakken: “Het bakken van mik doe ik al vanaf 1971 en niet met een bakmachine. Nee, ik doe het op de oude Brabantse manier, zoals ik die van mijn vader heb geleerd. Het is een familietraditie, want mijn grootmoeder bakte ze ook al bruin. Ik heb hier een oude oven die nog met hout wordt gestookt.” Is de kerk iets bijzonders voor jou? “Ik hou zielsveel van de parochie Dinther en daarom doe ik er alles voor. Ik heb er iets mee. Generaties Van Dijkjes zijn er gedoopt, getrouwd en begraven. Het hele familiegebeuren heeft zich daar afgespeeld en dat heeft voor mij veel betekenis. Het geloof is voor mij heel belangrijk. Ik heb nogal zware dingen meegemaakt en dan heb je die steun van die ‘oppermacht’ nodig. Hoe ik die steun ervaar kan ik niet eens onder woorden brengen, maar ik heb het gevoel dat ik niet alleen ben. Vele mensen waaien met de wind mee, maar dat is niet goed. Het kan niet zo zijn dat je vandaag zus denkt en morgen zo. Oké, die verhaaltjes van vroeger van rijstepudding met krenten geloof ik niet zo, maar de grondbeginselen moet je aanvaarden. Daarom sta ik ook voor 100% achter de vaste punten. Ik ga met volle overtuiging iedere zondag naar de kerk en niet alleen, omdat ik bij het koor ben en moet zingen. Ik geloof erin dat er iets is, maar wat dat is weet ik niet. Sommige mensen zeggen dat er niets bestaat en gaan niet. Maar waarom gaan die wel als ze in nood verkeren? Als je in een geloof alles verklaard wil hebben, kom je er nooit mee uit. Het ontstaan van de wereld is toch ook allemaal gissen? En denk je nou werkelijk dat Christus op 25 december is geboren? Ze moesten toch wat verzinnen! De verhalen in de bijbel kunnen goed voor de helft verzonnen zijn. Maar er gebeuren toch zo veel goede dingen. Kijk eens naar de goedheid van sommige mensen.Titus Brandsma en MarieThérèse zijn toch zeker niet zinloos gestorven? Wij oordelen vaak en zijn nogal eens negatief. We zijn gauw geneigd om mensen aan te vallen of te krenken. Maar ieder is uniek en mag leven zoals hij wil. We moeten meer respect tonen voor de ander. Laten we van het positieve uitgaan en…die ene die hier boven woont, is veel milder dan wie ook.” JvdM ‘Vroeger kon je nog met geld in je tas rondfietsen’
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=