7 Import over HaDee Jeroen is geboren te Den Haag en opgegroeid in Ede, en later Epe (Gelderland). Hij heeft een opleiding gehad tot manager groothuishouding en werkt nu al zeventien jaar bij Masterfood (Mars) in Veghel. Daar beheert hij het auto-lease-park Masterfood- Europa. Hij reist voor zijn werk dan ook kriskras door Europa. Jeroen is ook mede-initiatiefnemer van het actiecomité “Ontsluitingsweg Brouwerstraat NEE”, een actiecomité dat gekant is tegen de nieuwe weg van industrieterrein Retsel via de Brouwerstraat naar Kanaaldijk-Noord. Alina is geboren en getogen te Epe en heeft een horecaopleiding gevolgd. Als 15-jarige begonnen als afwashulpje, en uiteindelijk tien jaar als directie-assistent gewerkt in een hotel te Epe. Nu heeft ze een hand-en-nagelverzorgingsstudio aan huis, Beautify. De gezamenlijke hobby van de familie is kamperen. Op de bonnefooi trekken ze in hun vakantietijd door (vooral zuidelijk) Europa met hun, in zeer goede staat zijnde, oldtimer caravan. Hoe zijn jullie in HaDee terechtgekomen? Jeroen: “Ik werkte al een tijd bij Mars, en het was toch elke keer zo’n 200 km op en neer van Epe naar Veghel. Dus gingen we een huis zoeken in, of in de buurt van, Veghel. Het werd Heeswijk-Dinther, maar voor hetzelfde geld waren we ergens anders neergestreken.” Alina: “Het huis staat nu waar eerst de koeien van Henk en Maria van Doorn stonden. In november’99 begonnen we met bouwen, vijf maanden later was het huis klaar. Jeroen: “En die twee uur reistijd, die kan ik nu mooi aan de kinderen besteden. Quality-time zullen we maar zeggen.” Integratie staat tegenwoordig hoog op de agenda. Zijn jullie al ingeburgerd? Alina: ,,Jazeker zijn wij ingeburgerd. Maar dat gaat niet vanzelf. We hebben goede contacten met de buurt, en de deur staat altijd open. (bij deze bevestigd, en nog lekker gegeten ook, waarvan akte, RvdP) Jeroen: ,,Als import begin je uiteraard wel met een achterstand. Je mist de historie van het dorpsleven, b.v. die ging met die naar school, er zijn geen oud-klasgenoten, ga zo maar door. Dat gemis heeft import dan weer met elkaar gemeen, waardoor import vaak naar elkaar toe trekt. Maar ik geloof ook wel dat wij redelijk goed ingeburgerd zijn.” Wat missen jullie in HaDee? Alina en Jeroen in koor: ,,Echte bossen met heide!! Waar je uren in door kunt brengen. In het Gelders landschap of de Kroondomeinen op de Veluwe, daar heb je bossen! En een kinderboerderij zou wel leuk zijn.” De toekomst in HaDee? Jeroen: ,,Je weet het maar nooit. Zo lang we nu in dit huis wonen, zo lang hebben we nog nooit op dezelfde plek gewoond. Alina: ,,Men zegt wel eens: ,,Asbak vol? Nieuwe auto!”,,Behangen? Nieuw huis!” Maar voorlopig hebben wij het nog uitstekend naar ons zin in de Brouwerstraat.” RvdP In deze rubriek geven ‘immigranten’ maandelijks hun visie over het wonen in HaDee. Deze keer gingen we op bezoek bij de Jeroen (38 jaar) en Alina (39) van Marsbergen. Met hun kinderen Elisa (12), Thom (7) en Danya (5) wonen ze in de Brouwerstraat in Dinther. # Seks Ik ben geboren vlak na de tweede wereldoorlog, maar lang vóór de seksuele revolutie. Opgegroeid in de jaren vijftig, toen ‘geluk nog heel gewoon was’, had ik zelfs van het woord ‘seks’ nog nooit gehoord. ‘Voorlichting’ kregen wij op een bijzondere manier van onze ouders. Baby’tjes kwamen niet van de ooievaar, maar werden gekocht bij dokter Lebeau. Ik was een jaar of vijf toen ik ’s middags, onder het eten, nieuwsgierig aan ons moeder vroeg wat er eigenlijk achter haar trui zat. “Daar bewaart ze jullie sokken,” antwoordde onze pa quasi nonchalant voor haar. Toen ik de haan op een kip zag zitten, vroeg ik onze pa: ”Wat doet ie nou?” “Hij wil gewoon een eindje met de kip meerijden,” antwoordde hij. Op de jongensschool leerden wij van juffrouw Joosten ommet de handen boven de dekens te slapen. Waarom wist niemand. Op de speelplaats leerde ik van grotere jongens om van een zakdoek een beha te vouwen,wat heel leuk scheen te zijn.Toen ik dat ’s middags, onder het eten, trots ons moeder liet zien, kreeg ik een flinke draai ommijn oren. “Viezerik,” zei zij mij. Later vernam ik dat seks ‘vies doen’ is, niet beseffend dat ik dus het resultaat ben van het ‘vies doen’ van mijn ouders. Veel later leerde ik dat seks het gevolg moet zijn van liefde. Tegenwoordig is seks bijna verworden tot een consumptie artikel.Tja…‘het kan verkeren’, zei Bredero ooit al. Tenslotte wil ik, op verzoek van André, iets positiefs schrijven over Heeswijk. Heeswijk is mooi, heel mooi, ontzettend mooi, maar het is geen seks. Henk Habraken 7 Danya, Alina, Elisa, Jeroen en Thom (vlnr).
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=