21 Samen zijn ze goed voor maar liefst 130 jaar muziek, de jubilarissen van de harmonie vanDinther: Wim Smits tekent voor de volle 50 en Peter en Karel van Sleeuwen ieder voor al 40 jaar lidmaatschap van deze vereniging. Op 2 juli zullen zij, tijdens het pleinconcert van harmonie Sint-Servaes, gehuldigd worden. Alle reden om een praatje te maken met deze ervaren muzikanten. Voordat Wim arriveert, hebben Peter en Karel hun ‘geschiedenis’ al verteld. Zij kregen hun muzikale opleiding natuurlijk grotendeels van vader Harrie van Sleeuwen, destijds de drijvende kracht van de harmonie, die vele Dinthersen het spelen op een instrument heeft aangeleerd. Peter speelde eerst 5 jaar hoorn en Karel 5 jaar trombone, voordat zij de tuba als instrument kregen. “Ja, ze zochten daar iemand voor, dus dan doe je dat maar.” Ze zitten bij de harmonie naast Wim, want die speelt de bastuba, en gedrieën vormen zij het zogenaamde ‘zware werk’. Zitten? Ja, want marcheren door de straten, waarbij het ‘zware werk’ ook in de achterste rij loopt, is er toch wel veel minder bij dan vroeger. “Toen moest je al een serenade gaan brengen als een kanariepietje kampioen was geworden!”, zegt Peter. “Wij moesten nog met de processie mee,” beweert Wim, die ondertussen is aangeschoven. “En alleman liep uit de maat, behalve ik!” Ook hij leerde het muziek maken van zijn vader, die op een goede dag met een trompetje thuiskwam. Nog geen half jaar later speelde Wim bij de harmonie en nam al gauw een S-bas mee naar huis. Betrokken “Tegenwoordig moet je eerst 5 of 6 jaar muziekschool gevolgd hebben”, zegt Karel, “want zonder B-diploma kom je niet in het groot orkest.” Maar voor de jeugd is het zonder diploma al wel mogelijk, om in het opstaporkest te komen en na diploma A kun je al in de eigen opleiding van de harmonie terecht. Het vasthouden van de jongeren lukt nu goed, maar is de zorg van iedere vereniging, dus ook van de harmonie. En voor leren ben je nooit te oud. “Onze ome Harrie Smits is over de 70, en hij haalt nog steeds les op de sax,” stelt Wim. “Ja, geen wonder, die lerares is pas 18,” verduidelijkt Peter. Op de stelling, dat harmonie Sint-Servaes de belangrijkste vereniging van Dinther is, reageren ze eerst wat bescheiden. Maar al pratend geven ze toch toe, dat geen enkele vereniging zo betrokken is bij het wel en wee van de hele dorpsgemeenschap, en dat ook samengaan van jong en oud eigenlijk wel uniek is. Misschien het gilde dan, maar opvallend is toch wel, dat niet elk dorpje een gilde heeft, maar wel altijd een vorm van muziek. Ze worden het eens: ”Ons dorp zonder harmonie is niet denkbaar.” Van de straat Karel heeft jarenlang ook bij de Kornuiten gespeeld, waar Peter al 32 jaar meeblaast. Maar als Wim zijn muzikale nevenfuncties begint op te sommen, wordt de lijst lang: van de Schuppestelen, via Die drei Dorfer, naar meer dan 20 jaar de Bokkeblazers en tegenwoordig ook de veteranenharmonie Muziek houdt fit. Zijn optredens als accordeonist houden hem ook aardig van de straat. Ja,Wim kan over muziek wel uren praten, maar hij heeft dan ook al 3 keer “nieuwe uniformen” versleten. Hij weet nog, dat over ‘’t zat hermenieke’ werd gesproken. “Tegenwoordig musiceren we echt op hoog niveau, met veel moeilijker muziek dan vroeger,” zegt Karel. Peter vult aan:”Sint-Servaes is dan ook in de loop der jaren opgeklommen van de 3e afdeling naar de ere-afdeling, tegenwoordig 2e divisie genoemd.” En de drie mannen van het zware werk zijn al die tijd toch maar mooi mee geklommen! De huldiging op 2 juli zien zij wat verschillend tegemoet. “Als we ons speldje gaan krijgen, dan hoeven we zeker niet mee te blazen,” zegt Wim. “Dan mógen we niet meeblazen…” verbetert Peter. Maar als het belangrijkste van al die jaren samen muziek maken zien ze alle drie toch wel het sociale contact, dat vooral nà de repetities gestalte krijgt. HL ‘Ons dorp zonder harmonie is niet denkbaar’ 130 jaar muziek in hart en nieren Jubilerend trio verzorgt het zware werk van Harmonie Sint-Servaes Wim Smits en Peter van Sleeuwen. Karel van Sleeuwen staat niet op de foto.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=