13 Schieten is vooral een wedstrijd tegen jezelf Hedilo op zoek naar (jeugd)leden Ondanks dat de vereniging er veel aan doet om bekendheid te geven aan de schietsport, is Hedilo voor veel mensen een onbekende club. Frans Jacobs zou de vereniging graag zien groeien. Vooral jeugdleden zijn van harte welkom, omdat die de vereniging nieuw leven in kunnen blazen. Enthousiast vertelt hij over de vereniging waar hij nu voor de tweede maal lid van is. Hoe oud de vereniging precies is, weet Frans Jacobs niet. “Volgens mij ben ik zo rond 1968 of 1969 bij schietvereniging Hedilo gekomen, en ben ik er toen een jaar of 10 lid van gebleven. Begin jaren 90 is de club echter ter ziele gegaan.” Als gevolg van een herseninfarct moest Jacobs later een boel inleveren. Zijn zicht werd beperkt waardoor veel zaken zoals bijvoorbeeld autorijden onmogelijk werden. “Wat kan ik nog wel?”, vroeg ik me toen af. “Via via kwam ik toen weer met de schietsport in aanraking, en dat bleek me nog wel te liggen. Maar er was geen vereniging meer. Die hebben we toen met een aantal oud-leden weer opnieuw opgericht op 1 januari 2002. Helemaal vlekkeloos verliep dat niet allemaal. Na verloopt van tijd was ik zowel penningmeester als secretaris. En dat ben ik nu nog.” Met Peter van de Nieuwenhuizen als voorzitter is de vereniging nu weer druk aan de weg aan het timmeren. Vers bloed “We hebben momenteel 10 leden, waaronder ook enkele dames”, aldus Jacobs, “maar graag zouden we er ook een jeugdafdeling bij hebben. Jeugdleden zijn toch de toekomst van een vereniging.” Ondanks vele inspanningen, zoals de jaarlijkse aanwezigheid op de braderie, kennen niet veel mensen Hedilo. Maar er zijn meer manieren om de mensen bekend te maken met de schietsport. Jacobs: “Regelmatig krijgen we buurtverenigingen over de vloer die bij ons een wedstrijd komen schieten. Daar hebben we enkele leden aan overgehouden. Alle buurt- of andere verenigingen die willen, kunnen bij ons eens komen schieten; dan merken ze zelf hoe leuk het is. We oefenen altijd op de vrijdagavond in ons clubgebouw, het cultureel centrum in Dinther. Vanaf 1 februari willen we starten met de juniorklasse, voor jeugdleden vanaf 15 jaar. Die schieten dan tussen 18.00 en 20.00 uur. Daarna oefenen de seniorleden. Geïnteresseerden kunnen met mij contact opnemen.” Echte sport De huidige leden schieten allemaal met een luchtgeweer, terwijl er één lid ook een luchtpistool heeft. Nieuwe leden hoeven niet direct een eigen geweer aan te schaffen; er zijn ook verenigingswapens beschikbaar, zelfs voor linkshandigen. “Een wapenvergunning is niet nodig voor een luchtgeweer. Een bewijs van goed gedrag binnenkort waarschijnlijk wel. Hoewel je speciale schietjassen, -petten, -schoenen en -handschoenen hebt, kun je ook best zonder zo’n uitrusting aan de sport beginnen. De wedstrijden worden georganiseerd via de KNSA. Men schiet gewoon op de eigen baan en de punten worden dan telefonisch doorgegeven aan de bond. Door de kaartnummers kan de KNSA later eventueel de scores komen controleren”, aldus Jacobs. “Er wordt geschoten in verschillende klasses, zodat het voor iedereen uitdagend is. Maar je schiet vooral tegen jezelf, je moet je concentreren, je afsluiten van de rest van de wereld. Zo probeer je steeds je grenzen te verleggen. Je houding is belangrijk, je ademhaling, en natuurlijk stilstaan en stil zijn.Maar het is ook een gezellige vereniging hoor, na afloop aan de bar.” MK Schieten met luchtgeweer Het schieten met een luchtgeweer is een goedkope tak van de schietsport. Hierdoor is het met name voor jongeren, maar ook voor ouderen, zeer populair. Schieten met een luchtgeweer of luchtpistool doe je over een afstand van 10 meter. De luchtdruk wordt opgebouwd door een zijspanner of door CO2 of persluchtcilinders. Gewicht luchtgeweer maximaal 5,5 kg. luchtpistool maximaal 1500 gram Munitie Diabolo 4,5mm = kaliber .177 Wedstrijd 40 schoten in 1 uur en 15 minuten Bond KNSA (Koninklijke Nederlandse Schutters Associatie) Voor aanmeldingen en informatie kun je contact opnemen met Frans Jacobs, tel. 296200.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=