20 - d’n HaDeejer DE KEUZE VOOR HET VAK De eerste schilder in de familie was Ger Dortmans, de vader van Dennis. Hij was de inspirator voor Frank en Dennis. Frank kon zowel timmeren als schilderen, hij kon kiezen. “Mijn broer was schilder en met hem mocht ik mee gaan beunen. Zo ben ik in het vak gerold.” Met Dennis ging het niet veel anders: “Ik wilde een brommer kopen toen ik 16 was en daarvoor moest ik gaan werken. Ik kon met ons pa mee gaan schilderen. Daarna heb ik de schildersopleiding gedaan. Eigenlijk heb ik altijd met ons pa samengewerkt bij hetzelfde bedrijf, in dezelfde ploeg zelfs.” Emiel is op zijn beurt door ome Frank gemotiveerd: “Toen ik 14-15 jaar was, moest bij een klant van ome Frank een tuinset geschilderd worden. Dat mocht niet te veel kosten. Dat was mijn eerste klusje.” Over wat dit vak zo boeiend maakt, zijn de heren het volmondig eens. “Wat je maakt, knapt altijd op. Het wordt altijd mooier. Mensen zijn blij dat je komt, maar ook weer blij dat je gaat, want je maakt wel zooi”, lachen ze. “Bovendien is het heel afwisselend, je werkt nooit lang op dezelfde plek”, vertelt Emiel. ”En je bent veel buiten. Tegen de winter zijn we blij als we naar binnen kunnen, maar buiten geeft meer vrijheid. Binnen moet je een klus meteen afmaken, want als je in een huiskamer bezig bent, kun je niet zeggen dat je volgende week wel terugkomt. Buiten kun je meer schuiven met het werk.” ZZP OF IN LOONDIENST Frank was de eerste zzp’er binnen de familie. Eerst heeft hij voor een baas gewerkt en zo’n 23 jaar geleden is hij voor zichzelf begonnen. “De eerste offertes maken, daar zat ik wel een hele avond op. Dat heb ik echt moeten leren. Het ondernemersdiploma bestond toen nog niet.” Sinds twee jaar is hij met pensioen, nadat hij door een hernia eerder moest stoppen. Emiel is terug in loondienst na 21 jaar zijn eigen bedrijf te hebben gehad: “Ik heb te vaak ja gezegd, wilde alles aannemen. Je kent vaak de mensen en wilt niemand teleurstellen. Ik was altijd aan het werk, dat wilde ik niet meer. Rustig aan doen moet ik leren, ik moet nog afkicken. Ik ben wel al terug van de vijfde versnelling naar de derde.” Dennis ging 13 jaar geleden van loondienst naar zzp: “Ons pa en ik wilden voor onszelf beginnen, maar toen werd pa ziek en is dit plan vooruitgeschoven. Op een gegeven moment heb ik met Frank en Emiel gesproken en ben ik toch voor mezelf begonnen. Dat bevalt heel goed, dit had ik veel eerder moeten doen. Ik heb nu veel meer vrijheid om zelf mijn werk te plannen. Ik kan mijn eigen projecten kiezen en mooier werk maken.” Tekst Francis van Venrooij Fotografie Sanne van Rozendaal Vormgeving Eveline van Roessel De familie Dortmans is een echte schildersfamilie. Vijf familieleden zijn huisschilder (geweest) en ze wonen allemaal in HaDee. We spreken met Dennis Dortmans, Frank Dortmans en Emiel Deckers over hun passie voor het vak en waarom schilders meestal witte kleding dragen. ‘WAT JE MAAKT, KNAPT OP: HET WORDT ALTIJD MOOIER’ Klimmen, klauteren en tillen
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=