d'n HaDeejer januari 2017

Maandag “Op de rustigste dag van de week maak ik thuis de paardenhokken schoon. En om klokslag 12.00 uur sta ik op de tennisbaan bij De Balledonk.” Het is meteen te zien dat de heren op hoog niveau tennissen. De ballen vliegen bijna om je oren! “Na schooltijd zorg ik op maandag en woensdag samen met mijn vrouw Maria voor onze kleinkinderen Jip, Maud, Tim en Lotte. Maud breng ik naar stal Dice, waar ik haar help met het optuigen van haar paard. En als Maria ’s avonds gaat bridgen, ben ik de privéchauffeur van Jean van Erp voor zijn biljartwedstrijden in Antwerpen.” Dinsdag De bierrondleiding, die hij met andere gidsen op het Abdijterrein geeft, is populair. “Na afloop schenken we natuurlijk een Abdijbiertje in voor de gasten.” Al drinkt Mari zelf geen druppel alcohol, ‘s middags staat hij achter de bar bij het Proeflokaal. Ook zorgt hij voor het bevoorraden van de winkel. Deze krachttraining is een goede warmingup voor het avondprogramma. “Om 18.45 uur sta ik weer op de tennisbaan voor het hutselen dat ik mee organiseer.” Soms verruilt de sportman het kunstgras voor het groene laken. “Sinds een jaar ben ik weer aan het driebanden.” De biljarter komt oorspronkelijk uit Volkel. Daar scoorde hij meer dan veertig jaar geleden al heel wat caramboles. Woensdag “Vandaag leer ik een vluchteling die bij de Abdij woont, schaatsen.” Aan de Noordkade in Veghel staat Mila (22 jaar) uit Eritrea voor het eerst in zijn leven op het ijs. De dunne ijzers onder zijn voeten voelen heel anders dan de voetbalnoppen of de tennisschoenen die hij op andere woensdagochtenden draagt. “Na het sporten of een spelletje Keezen drink ik op woensdag met alle sporters altijd een kop zoete thee. Dankzij een vertaalapp op mijn telefoon praten we niet alleen in het Nederlands en Engels met elkaar, maar ook in het Arabisch.” Hij herinnert zich vooral het indrukwekkende verhaal van de hartchirurg uit Syrië die inmiddels in Heesch woont. “Met de foto’s van zijn gezin in zijn handen, vertelde hij me over het bombardement in Aleppo dat in één klap een einde maakte aan zijn gezinsgeluk. Toch wil hij later terug naar zijn vaderland. Een land waarvan je niet weet wie de vijand is, omdat er zoveel verschillende vijanden zijn,” vertelt hij zichtbaar ontroerd. “Als er in ons dorp gemopperd wordt over vluchtelingen, dan word ik van binnen boos. We hebben het goed hier en tijdens de oorlog werden wij ook geholpen.” Donderdag De koffie pruttelt al lekker in het Willibrordcentrum, als Mari in de weer is met de biljarttafel. “Om 17.00 uur gaat het biljart weer aan de kant en zetten we de stoelen klaar voor het kerkkoor en het koor Vivace.” Maar voordat hij die avond uit volle borst meezingt, brengt hij eerst Maud nog naar de Valianten.” Met Vivace treden we ook op, zoals laatst bij De Lievekamp. Dan mogen we via de artiesteningang naar binnen.” Ook kerkgangers in Heeswijk of bij Laverhof genieten elke maand van zijn zangkwaliteiten. Weekend Het weekend begint op vrijdagavond met een tenniswedstrijd. Ook bij VV Heeswijk is Mari een bekend gezicht. “Tot mijn dertigste voetbalde ik. Sindsdien fluit ik elke zondag wedstrijden. Ik begeleid nu een Syrische vluchteling als scheidsrechter. Op zaterdag moedig ik Tim en Jip aan of fluit ik hun partijen.” De week is bijna om en toch is er nog ruimte voor meer, zoals het verhuren van zijn zelfgemaakte trouwprieel en het leggen van kaarten met vrienden. Daarnaast is hij ook nog kunstschilder. Het prachtige schilderij dat in het Proeflokaal hangt, is van zijn hand. “Al staat het schilderen nu wel op een laag pitje. Mijn zoon Jurgen heeft het schildersbedrijf overgenomen. Alleen voor gevaarlijke verfklussen, pak ik de kwast nog. Hoe hoger het dak, hoe liever,” vertelt de veelzijdige man die het maximale uit elke dag weet te halen. Een mooie manier om het leven te vieren. ‘Vier het leven’ staat er op de dozen met Berne Abdijbier, die ik samen met Mari van Berloo (65 jaar) naar binnen sjouw bij het Proeflokaal. Een motto dat ook past bij de bekendste schilder uit Heeswijk. Maar hij doet zoveel meer. Dat is niet in één dag te omschrijven. Daarom krijgen we een exclusief kijkje in de week van Mari. Tekst Aniek Oomens Fotografie Eefje Voets 22 d ’ n hadee j er

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=