P r Molenaar is sinds mei van de protestantse kerk in ete pastor Dinther Pieter was echt een onderwijsman. Hij heeft zelfs, als eerste bij het Christiaan Huygens College in Eindhoven, doorgewerkt tot zijn 65ste. Hij is onder meer 22 jaar wiskundedocent geweest, maar had toen al, buiten lesgevende taken ook een begeleidende itaak. Zo voerde hij structureel gesprekken met leerlingen die depressief waren en probeerde hen stapje voor stapje te leren om het leven weer aan te durven. Pieter zegt: "Als begeleider kon je niet veel meer doen dan luisteren, jonge mensen bij de hand nemen en samen met hen oplopen, want uiteindelijk moeten ze het wel zelf doen." VERTROUWEN Hij heeft naast schoolpastoraat ook rouwverwerkingsgroepen opgezet, waarin leerlingen met lotgenoten kunnen praten over wat verlies van een geliefde met hen doet. Daarnaast heeÍt Pieter een methode geschreven om te komen tot aanstelling van vertrouwensleerlingen op middelbare scholen met als doel de drempel te verlagen tussen leerling en leraar en te werken aan vertrouwen en een veiliger klimaat op scholen. Onderdeel daarvan was het schrijven van een trainingsprogramma en ook een zogenoemd stappenplan voor scholen die van plan zijn om met vedrouwensleerlingen te gaan werken. Dit heeÍt veel publiciteit gekregen in kranten en media. Op de voorkant van zijn boek dat hij bij zijn afscheid na 44 iaar onderwijs heeft geschreven, staat: Onderwijs, een kwestie van enthousiasme, doorzetten en positief blijven denken. Pieter noemt zich een ruimdenkend mens. "Mensen in hun waarde Iaten en respectvol zijn is voor mij de uitdaging en voorwaarde om bij het diep menselijke te komen." Hoe kijkt Pieter tegen het kerk-zijn aan? "Het instituut kerk moet het niet bij mooie theorie laten. Het gezicht van de kerk moet daarom niet alleen naar binnen gericht zijn. We moeten kerk in de wereld zijn. Waarbij je in de samenkomst van de gemeente op zondag inspiratie en voeding kunt opdoen om bij de bron te komen. Geinspireerd op de manier waarop Jezus dat deed: niet alleen kijken naar mensen, maar hen ook echt zien. Jezus sloot niemand uit, ook al werd dat Hem wel kwalijk genomen." PLEZIER Op 1 mei is Pieter ofÍicieel begonnen als pastor van de Protestantse kerk in Heeswijk-Dinther. ln 201 1 zal hii zich voornamelijk bezig houden met het pastorale werk en in 2012 zal Pieter ook regelmatig voorgaan in de dienst. Hij heeft al veel gesprekken gevoerd met gemeenteleden. Openheid is voor Pieter het allerbelangrijkste, zodat er geen eenrichtingsverkeer ontstaat. Pieter is volgens mij een filosoof. Dat klopte ook want zijn grote interesse ligt bij filosofie en vooral wijsgerige ethiek. Dat is waar hij plezier aan beleeft. Pieter ging al voor in een uitvaarldienst in de Abdij, waarnaar werd uitgeweken omdat de Protestantse kerk te klein was voor het grote aantal mensen dat verwacht werd. Hij is daar heel gastvrij ontvangen en heeft alle hulp gekregen van de prior. "Dat was mooi, dat contact van mens tot mens. Ook het oecumenisch voorgangeroverleg in de regio is voor mij belangrijk, omdat je daar ideeën kunt uitwisselen, evenals de Abdij-avonden waarbij je elkaar kunt inspireren en kunt kijken wat en hoe je dingen samen kunt doen. Juist in de verscheidenheid kun je elkaar namelijk verrijken. Dat houdt het oecumenegevoel levend." De Protestantse gemeenschap is een heel kleine, maar wel één waar veel in gebeurt, ook op maatschappelijk gebied. Pieter verwonderde zich erover wat mensen allemaal doen. LUISTEREN ln pastoraat is volgens Pieier luisteren altijd het allerbelangrijkste en dan die verhalen van mensen verbinden met het grote verhaal van God. lk heb ook zelf genoten van het gesprek met een pastor die vertrouwen en enthousiasme zeer belangrijke woorden vindt, die hij zeker zal nakomen in zijn werk als pastor van het kerkje. ln zijn boek schrijft Pieter: terugkijkend voel ik mezelf een geluksvogel, en citeert hij de filosoof en theoloog Kierkegaard: Het leven kan alleen maar terugblikkend begrepen worden, maar het moet voorwaarts geleefd worden. Daar houdt hij zich dus aan vast. EEN KORTE INTRODUCTIE. Pieter woont met zijn vrouw Trudy in Engelen. Ze hebben drie zoons: de oudste is Sander, getrouwd met Suzanne; zij hebben een zoontje van bijna 6, Mathijs. De middelste zoon is Patrick, getrouwd met lngeborg en zij zijn ouders van een tweeling van 5 jaar, Roos en Arthur. En de jongste zoon heet Kelvin. Pieter zei, dat het altijd een feest is om in ieder geval een keer per jaar een weekend samen met Kelvin door te brengen in zijn woonplaats, Amsterdam, om eens lekker bij te praten. Van zijn familie kan Pieter intens genieten. Een keer per jaar gaat Pieter met zijn zoons een weekend naar Amsterdam (natuurlijk logeren bij Kelvin). Dat zijn altijd weekenden met een gouden randje. Het was voor hem dan ook geweldig mooi dat zijn kinderen met partners en kleinkinderen in de kerk waren met zijn inzegening. Pieter is een man die niet hiërarchisch denkt en hij laat weten dat mensen hem bij de voornaam mogen aanspreken' Pieter is geboren in Barendrecht en is de één na de jongste in een gezin met acht kinderen. Pieter en Trudy trouwden in Barendrecht en dat is nu al ruim veertig jaar geleden. Zij ontmoetten elkaar in het onderwijs. Trudy werkte, net als Pieter, ook in het onderwijs. Na de geboorte van de kinderen bleef zij, ook al was het iets minder, werken in het onderwijs. Ook Trudy is een energiek en betrokken mens. Zij is scriba van de Protestantse kerk in Engelen. Ze houdt ervan om contacten te leggen met mensen en kan goed organiseren. Ze heeft veel vluchtelingenwerk gedaan. ln de gang van hun huis hangen heel mooie mandala's, want het tekenen daarvan is haar grote hobby. ( E o B olo o 6 :ó o oI E G o c d'- ! I o ts 1 8 | oktober 201 1
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=