11 Jannewarie ‘t Is alted fist in december. De mônd begint mè Sintereklôs. Nou kumt diejen Klôs allang niemèr bè ons. Nee, ik moet ‘r vort zellef vùr zùrrege. Suprieze doen wij b’ons tuis. Zellef moet ik dan ’n pepierke trekke, zellef moet ik dan nor de winkel um vur ’n tientje prulgreij te hoale. Dan moeker zellef iets umhene frotte en zó de’t ôk nog iets vùrstelt. Zellef moeker ’n gedichje bè skrève én ik moet ‘t op d ’n dag ôk nog zellef erges nèrzette op ’n menier dè’t gimman kan wete dè’t van mèn is. Mar toch is ‘t ’n sôrt fisje. Nô Sintereklôs lig d ’n tèj-tèj nog in de skappe en ’t engelehoar wurt ‘r alwir overhene geleet. We make ons op vùr ’t Kerstfist. Beum nor binne slèipe, lèmpkes ôn oewe vùrgevel en Kerst kan beginne. Dage lanterfante en oew èige volproppe mi gebroaje biste en borrels. Nô de Kerst giggut gelijk dùr mè ouw en nèj viere. ’n Dil keukemeide de lucht in skiete en we beginne goewd ôn ’t nèj joar. Dè zôde denke. Mar in ’t begin van ’t joar ister niks, noppes, nada. ’t Joar begint mè jannewarie, en dè’s hillemol niks. In hil jannewarie ister gin bal te beléve. Nerges! De louwmaand noeme ze jannewarie. Nou wè mèn betreft noem ‘t mar de kauwmônd. Grôte mutse en dikke jasse, wèrum wante en lang dasse. Winterbokse en zelfgebreide sokke, bivakmutse en èikehoute rokke. Ostewèind op oewe snùùt en snùw in oew hoar, oew autoruit krabbend mompele “’n goei begin vant nèje joar.” Ik heb un hekel ôn kouw èn in jannewarie kunde niks ès kouw lèje. Jannewarie hebbe ze genoemd nar unne god Janus. Hier, doar hèddet al. Unne god die Janus hèt; dè kan nie veul zèn. Ha net zô goewd Jan kunne zèn. Janus skènt de god van poorte en deure te zen. Nie van d ’n donder, van d ’n himmel, van de zon of de wijsheid. Nee van poorte en deure. Hij skarrelde gewoon wè bè es portier. Mistal noemde ze ‘m gewôôn Jan, mar vur de grap han ze hum ôk unne keer God genoemd.“Hè Jan,”zulle ze gezit hebbe “Ist goewd ès we dees mônd nar jouw noeme?” ‘t Zal Janus unne zùrreg gewist zèn: “Wè kan mèn ’t toch skille” zal Janus gezit hebbe: “Es ik m’n fooi mar krèg ès gullie nar huis gôt. En èster genoeg vocht vanBacchus ôn te paas gekomme waar, dan vroeg iedereen daags nodderhand: “En van wie waar dees mônd ôk alwir? Oja van Janne waarie. TK Abdijkerk in nieuw jasje De laatste maanden is er hard gewerkt in de kerk van de abdij in Heeswijk. En degenen die tijdens de Kerstdagen de abdijkerk hebben bezocht, hebben alle veranderingen kunnen aanschouwen. Zo is bijvoorbeeld het portaal gemaakt van glas, waardoor als men de buitendeur open maakt meteen zicht heeft in de kerk. De vloer van het voorgedeelte is opgehoogd en heeft nu hetzelfde niveau als achterin. Alle banken zijn verwijderd en vervangen door stoelen. Ook boven, waarvan men een goed overzicht had in de kerk, zijn alle banken verwijderd. Deze ruimte heeft een nieuwe bestemming gekregen: namelijk het orgel dat rechts beneden stond is daar geplaatst. Jammer is wel, dat het prachtige ronde glas-in-loodraam bijna niet meer te zien is. De kerk is geschilderd in lichte kleurtinten, hetgeen een zee van licht oplevert. Het altaar en lezenaar zijn voorlopig mobiel, met de bedoeling om te experimenten wat de beste opstelling kan zijn. Als die gevonden is komt er een definitief altaar.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=